ساختار ساز ساکسیفون
ساکسیفون یک ساز بادی فلزی و دکمه دار است که اختراع آن به دهه 1800 میلادی و کشور بلژیک برمیگردد. این ساز در خانوادهی کلارینت قرار میگیرد و خود به چهار مدل آلتو، تنور، سوپرانو و باریتون تقسیم میشود که در اندازه، شکل ظاهری و نوع صدا تفاوتهایی با هم دارند. در شکل کلی ساکسیفون از بخشهایی شامل شیپور است که توسط قوسی به بدنهی اصلی متصل شده است. در طول بدنهی اصلی کلیدها و محافظ کلیدها قرار گرفتهاند. کار این کلیدها این است که در اثر فشرده شدن، سوراخهای روی ساکسیفون را میبنند و در نتیجه نتها ایجاد میشوند. با حرکت به سمت بالا به سمت گردن میروید که دهانه یا قسمت دهانی ساز در انتهای آن قرار گرفته است.( بخش قوس در ساکسیفون سوپرانو وجود ندارد). این ساز از جنس فلز و معمولاً برنج ساخته میشود همچنین آن را جزو سازهای ارکستر سمفونیک حساب نمیکنند. از معروفترین نوازندگان ساکسیفون میتوان به سیدنی بچت، بن وبستر، چارلی پارکر، استن گتز، مایکل برکر و اورنت کلمن اشاره کرد.
موسیقی در شهر دوسلدورف
دوسلدورف شهر موسیقی، رقصهای عجیب و غریب و بزرگان موسیقی پانک در دنیاست. اگر شاخصی از سرانه موسیقیدانان بینالمللی وجود داشت، دوسلدورف احتمالاً اولین شهر آلمان میشد: گروههای کرافت ورک، نئو، لو دوسلدورف و کریدلر سنت از مهمترین گروههای موسیقی با شهرت جهانی هستند که از این شهر به وجود آمدهاند. پیشینهی موسیقی الکترونیکی این شهر را میتوان در حدود نیم قرن دانست. همچنین موسیقی پانک به شکل قابل توجهی در دوسلدورف مورد توجه قرار میگیرد و از فعالان مشهور این سبک میتوان به Toten Hosen و Broilers اشاره کرد.