ویژگیهای ساختاری ساز ویولا
ساز ویولا سازی بسیار شبیه به ویولن اما با اندازهای متفاوت است. اندازهی این ساز از ویولن کمی بزگتر است و 5 سانتیمتر بلندتر است به خاطر اینکه اختلاف اندازه بسیار کم است گاهی سخت میتوان آن را از ویولن تمیز داد. همچنین دامنهی صدایی آن نیز از ویولن بمتر است و شیوهی نواختنش مشابه با ویولن است. از نظر دامنهی صدایی این ساز صدایی بین ویولن و ویولنسل دارد. بدنهی ساز از چهار بخش دسته، تارها، کاسهی طنینی و آرشه تشکیل شده است. تعداد تارهای مشابه ویولن و چهار عدد است و از انجایی که اندازهی بزرگتری از ویولن دارد، تارهای آن نیز ضخیمتر است. کاسهی طنینی گلابی شکل است و معمولاً از چوب سختی مانند آبنوس یا گل سرخ ساخته میشود. آرشه نیز از جنس تار موی اسب است. از مهمترین ویولا نوازان دنیا میتوان به کارل استامیتز، لیونل ترتیس، ویلیام پرایمروز، نوبوکو ایمای، یوری بشمت، لارنس پاور و ... اشاره کرد.
موسیقی در سنت جان
سنت جان همچنان بیشترین تعداد بار را نسبت به هر جای دیگری در کانادا دارد که صحنهی قوی برای هنر و موسیقی آکادمیک در این شهر هستند. در مقایسه با شهرهای بسیار بزرگتر، سنت جان ممکن است از نظر اندازه قابل مقایسه نباشد. با این حال، این شهر به پرورش صحنهی موسیقی خود ادامه داده و در دههی گذشته بسیاری از هنرمندان تحسین شده بین المللی را به سواحل خود جذب کرده که به توسعهی منطقه کمک کرده است. سالن موسیقی سنت جان و اسمیت اسکوئر دو سالن موسیقی مهم در این شهر هستند. از برجستهترین موسیقیدانهای سنت جان نیز میتوان به تیم بیکر (نوازنده)، هدر بامبریک، مری بری، دیوید بنت (نوازنده)، مارتین بنت، جانی برک (ترانه سرای نیوفاندلند) و دین بری اشاره کرد.