ساختار ساز ساکسیفون
ساکسیفون یک ساز بادی فلزی و دکمه دار است که اختراع آن به دهه 1800 میلادی و کشور بلژیک برمیگردد. این ساز در خانوادهی کلارینت قرار میگیرد و خود به چهار مدل آلتو، تنور، سوپرانو و باریتون تقسیم میشود که در اندازه، شکل ظاهری و نوع صدا تفاوتهایی با هم دارند. در شکل کلی ساکسیفون از بخشهایی شامل شیپور است که توسط قوسی به بدنهی اصلی متصل شده است. در طول بدنهی اصلی کلیدها و محافظ کلیدها قرار گرفتهاند. کار این کلیدها این است که در اثر فشرده شدن، سوراخهای روی ساکسیفون را میبنند و در نتیجه نتها ایجاد میشوند. با حرکت به سمت بالا به سمت گردن میروید که دهانه یا قسمت دهانی ساز در انتهای آن قرار گرفته است.( بخش قوس در ساکسیفون سوپرانو وجود ندارد). این ساز از جنس فلز و معمولاً برنج ساخته میشود همچنین آن را جزو سازهای ارکستر سمفونیک حساب نمیکنند. از معروفترین نوازندگان ساکسیفون میتوان به سیدنی بچت، بن وبستر، چارلی پارکر، استن گتز، مایکل برکر و اورنت کلمن اشاره کرد.
آموزش موسیقی در ادمونتون
در روزهای اولیه، موسیقی در کلیساها و سالنهای اجتماع شهر ادمونتون اجرا میشد. ادمونتون سابقه اجرای اپرا و موسیقی کلاسیک را دارد. هر دو توسط باشگاهها و انجمنهای مختلف حمایت شدهاند. اولین ایستگاه رادیویی مهم ادمونتون، CKUA، پخش موسیقی را در سال 1927 آغاز کرد. این شهر مرکز آموزش موسیقی است. دانشگاه آلبرتا دپارتمان موسیقی خود را در سال 1945 آغاز و دانشگاه مک ایوان یک برنامه تئاتر جاز و موسیقی را در سال 1980 افتتاح کرد. همچنین این شهر از نظر برگزاری ارکست سمفونیکها نیز بسیار معروف است. ادمنتون دارای صحنه موسیقی محبوب پر جنب و جوش، در ژانرهای هیپ هاپ، رگی، R&B، راک، پاپ، متال، پانک، کانتری و الکترونیک است. موزیسینهای محلی معروف گذشته و حال این شهر عبارتند از رابرت گولت، تامی بنکس، النور کالینز، استو دیویس، تیم فیهان، سلاح کادنس، کریشا ترنر، اسمالز و ... جشنوارههایی از جمله ادمونتون فولک فستیوال و ادمونتون بلوز فستیوال نیز سالانه در آن برگزار میشوند.