ویژگیهای گیتار الکتریک
گیتار الکتریک یکی از اعضای خانوادهی گیتار و یک ساز زهی زخمهای است که صدای آن توسط یک بخش الکتریکی به نام پیکاپ تقویت میشود. از نظر ساختاری این ساز طرح کلی یک گیتار را دارد و از سه بخش کاسه، دسته و تارها تشکیل شده است. کاسهی این ساز به دو گروه کاسه تو پر یا تو خالی تقسیم میشود. انواع توخالی در سبک جاز و انواع تو پر در سبکهای متال و راک استفاده میشود. همچنین برخلاف گیتارهای کلاسیک که کاسهای گلابی شکل دارند، کاسهی گیتار الکتریک میتواند به شکلهای مختلف طراحی شود. کاسه از جنس چوبهایی مانند اش، توسکا، تن وود و ... است. تعداد تارهای این گیتار عموماً شش عدد است اما 12 تاری نیز وجود دارد که هر دو تار رو یک کوک بسته میشوند. برای بعضی سبکهای خاصتر گیتارهای 7 و 8 تاری نیز وجود دارد. گیتار الکتریک انواع مختلفی دارد که از جمله مهمترینشان میتوان به لس پاول، هالوبادی، استرتوکستر، تله کستر؛ و انواع دیگری مخصوص سبک متال اشاره کرد. جیمی هندریکس، اسلش، جو ساتریانی، بی بی کینگ، ادی ون هالن، چارلی کریستین و ... نیز از معروفترین گیتار الکتریک نوازان در دنیا هستند.
موسیقی در مونترال
اگر به هنر و فرهنگ اروپایی علاقه دارید و میخواهید از اشکال تجاریتر موسیقی دور شوید، مونترال یکی از برترین شهرهای موسیقی کانادا برای این کار است. مونترال با مجموعهای از رویدادها و فرصتها از جمله جشنواره جاز شهر، مدتهاست که مرکز موسیقی در سواحل شرقی کانادا بوده است. در حالی که شهرهای دیگر ممکن است شتاب بیشتری در این زمینه داشته باشند، مونترال هنوز یکی از اصلیترین مراکز موسیقی کلاسیک در کانادا است. از مشهورترین موسیقیدان و خوانندگان مونترالی میتوان به پائول بلی، هاوارد بیلرمن، شان درووِر، راجر داکت، بک واش، بد نیور برون، بیریز و ... اشاره کرد و از مشهورترین سالنهای موسیقی در مونترال نیز میتوان از لاسالا روسا، متلوس، بار Le Ritz PDB. و ریالتو تئاتر نام برد. بزرگترین فستیوالهای موسیقی این شهر نیز عبارتند از: جشنواره بین المللی جاز مونترال، اوشِگا، ایگلوفِست، فرانکوفولی.