ویژگیهای ساختاری کاخن
کاخن یا ساز جعبهای یک ساز کوبهای و متعلق به کشور پرو است که اختراع آن به صدهی 1800 میلادی برمیگردد. یکی از اولین نکات قابل توجه در مورد ساختار این ساز این است که برای نواختن باید رویش بنشینید! و صدای زیبای آن از ضربه زدن روی صفحه جلویی (یا صفحهی تاپا) و صفحات کنار و بالایی ساز ایجاد میشود. این ساز در واقع یک جعبهی مستطیلی از جنس چوب است. در حالی که چوبههای کناری و عقب و جلوی جعبه میتوانند از 0.5 تا 0.75 اینچ ضخامت داشته باشند، تختهی بالایی که نوازنده رویش مینشیند از جنس تخته سه لاست. یک حفره در قسمت عقبی ساز (یا گاهی در دیوارههای چپ و راست ساز) قرار دارد که محل خروج صداست. در بعضی از انواع کاخن به کمک شل و سفت کردن کشش تارها، ساز کوک میشود. از این ساز در سبک فلامنکو و جاز استفاده میشود. از مهمترین کاخن نوازان دنیا میتوان به ماریو کورتس، مایک میدوز، نینا رودریگز و استفان ماس اشاره کرد.
آموزش موسیقی در رجینا
شهر رجینا از همان بدو تاسیس، بهترین کلوپهای موسیقی، انجمن موسیقی و ادبی و گروههای کر کلیسا را در بین شهرهای معروف کانادا داشته باشد. کرد. فرانک ال. لاوباخ، یک نوازندهی حرفهای که در سال 1904 از اسکاتلند وارد این شهر شد، تا زمان بازنشستگی خود در سال 1922 رهبر بلامنازع در امور موسیقی آن بود. او انجمن فیلارمونیک رجینا را در سال 1904 و انجمن ارکسترال رجینا را تأسیس کرد. از آن سالها تاکنون رجینا مدام در صنعت موسیقی پیشرفت کرد تا به شرایط امروزی رسید که یکی از بهترین شهرهای کانادا در این زمینه است. از معروفترین موسیقیدانهای رجینا میتوان به استو دیویس، جک سمپل، گرگ ویلیامسون، اندی شاف، کیک اکس و ... اشاره کرد. سالنهای موسیقی اکسچنج، کانئوس آرت سنتر و آرتِسین از معروفترین سالنهای موسیقی در این شهر هستند و رجینا فولک فستیوال را نیز میتوان بزرگترین جشنوارهی موسیقیایی این شهر دانست.