ویژگی‌های ساز ویولن
برای آموزش ویولن ایرانی به یک ساز ویولن معمولی نیاز دارید. همانطور که می‌دانید ویولن یک سازی زهی و آرشه‌ای است که اروپاییان آن را طراحی کرده‌اند با این حال افراد زیادی این ساز را تکمیل شده‌ی ساز رباب می‌دانند. طراحی این ساز نسبتاً پیچیده است و از قطعات مختلفی تشکیل شده است. با این حال مهمترین آنها، جعبه‌ی طنینی، آرشه، سیم‌ها، دسته و ...هستند. با ساز ویولن شما می‌توانید انواعی از آهنگ‌ها را بنوازید اما در کلاس‌هایی که در کشور ما برگزار می‌شود روی دو سبک ویلن ایرانی و ویولن کلاسیک تمرکز می‌شود که در ادامه بیشتر در مورد ویژگی‌های هر کدام توضیح می‌دهیم.
آموزش موسیقی در انگلیس
بریتانیا یکی از تولیدکنندگان و منابع اصلی موسیقی در سراسر دنیا بوده است. ریشه‌های موسیقی این کشور در موسیقی کلیسا و سنتی محلی این منطقه قرار دارد. بریتانیا از چهار کشور انگلیس، اسکاتلند، ایرلند شمالی و ولز تشکیل شده است که هر کدام سبک مخصوص به خود را در موسیقی دارند. موسیقی‌دان‌ها، نوازندگان و خوانندگان انگلیسی تاثیر بسیار زیادی بر موسیقی جهانی داشته‌اند و ستارگان بسیار زیادی در بینشان دیده می‌شوند که باعث شده موسیقی انگلیس به یکی از بزرگترین صنایع موسیقی در دنیا تبدیل شود. در ادامه بیشتر در مورد موسیقی این کشور توضیح می‌دهیم.
تاریخ موسیقی انگلیس
آثار موسیقی در انگلستان، حتی در قدیمی‌ترین بخش‌های تاریخی ثبت شده از این منطقه وجود دارد. آهنگسازان انگلیسی سهم مهمی در بسیاری از جنبش‌های اصلی موسیقی اولیه در اروپا و جهان داشتند. بعضی از پایه‌های موسیقی کلاسیک ملی و بین المللی در این کشور پی‌ریزی شده است. نوازندگان جزایر انگلیس بعضی از اشکال مهم و معروف موسیقی در دنیا را توسعه دادند، که از جمله‌ی آنها می‌توان به آواز سلتیک، آنگولای محفوظ، روتا، آنتی‌فون‌های چندصدایی و سرودهای قرون وسطایی اشاره کرد. انگلستان تاریخ طولانی و متنوعی از موسیقی فولکلور دارد که دست کم به دوره‌ی قرون وسطی برمی‌گردد و شامل بسیاری از اشکال موسیقی، آواز و رقص است. موسیقی عامه پسند انگلیس در قرن شانزدهم و هفدهم با ورود تصنیف‌ها آغاز شده است. تغییرات تکنولوژیکی، اقتصادی و اجتماعی منجر به ایجاد شکل‌های جدیدی از موسیقی در قرن بیستم از جمله گروه نوازندگان سازهای بادی، که شکلی رایج و عمومی از موسیقی کلاسیک را تولید کردند شد. بعد از آن تالارهای موسیقی مختلفی به وجود آمدند که از جمله‌ی آنها می‌توان به ومبلی، همرسمیت آپولو، آستوریا لندن و ... اشاره کرد که سهم زیادی در پیشرفت موسیقی این کشور داشتند. در دهه 1930، نفوذ جاز آمریکایی منجر به ایجاد گروه‌های رقص بریتانیایی شد. اشکال موسیقی عامه پسند، از جمله موسیقی محلی، جاز، رپ/هیپ هاپ، موسیقی پاپ و راک، به ویژه از قرن بیستم در بریتانیا شکوفا شدند. مهمترین کمک بریتانیا به موسیقی عامه پسند در طول قرن بیستم در جهت گسترش موسیقی راک بوده است. ظهور سبک پانک نیز در طول دهه 1970 رخ داد. سایر زیرژانرهای راک که توسط بریتانیایی‌ها ابداع شده یا به طور اساسی تغییر کرده‌اند عبارتند از بلوز راک، اسکا، راک فولک بریتانیا، فولک پانک. بعد از آن نوبت به تغییر و تحول موسیقی پاپ در این کشور رسید که توانست اثر متحول‌کننده‌ای بر موسیقی دنیا بگذارد.
سبک‌ها و سازهای مختلف در انگلستان
از معروف‌ترین سبک‌های موسیقی در انگلیس می‌توان به انواع موسیقی عامه پسند، از جمله موسیقی محلی، جاز، رپ/هیپ هاپ، موسیقی پاپ و راک اشاره کرد. طیف سازهای محبوب جهانی که در این کشور اختراع شده‌اند بسیار متنوع و گستره است و نی انبان، گیتار انگلیسی، پیانوی الگار، کروث، ملودئون، آکاردئون، تابور و ... تنها بخشی از این سازها هستند. انگلستان خوانندگان، نوازندگان و موسیقی‌دان‌های زیادی به دنیا معرفی کرده که بعضی از مهمترین آنها عبارتند از: التون جان، دیوید بوئی، گروه بیتلز، اریک کلپتون، امی واینهوس، ون ماریسون، الویس کاستلو، گروه کوئین، جان لنون، فردی مرکوری، اسلش، ریتا اورا، گروه پینک فلوید، اد شیرون، آدل و ...
