کلاس قیچک تروا ریویر آنلاین مجازی

 

ویژگی‌های ساز قیچک

ساز قیچک ظاهری بسیار عجیب و متفاوت دارد و آن را می‌تواند ترکیبی از سازهای مختلف دانست. در واقع قیچک از نظر ظاهری بسیار شبیه به ویولن، ویولن سل و حتی کمانچه است!! این ساز یک ساز زهی است که با آرشه نواخته می‌شود. برای نواخن آن را شبیه کمانچه یا ویولن سل در دست می‌گیرند. اندازه‌ی آن بسیار کوچکتر از ویولن سل است و در واقع شباهت آنها از نظر نحوه‌ی نواختن و در دست گرفتن ساز است. با این حال یکی از انواع این ساز به نام قیچک بم، از نظر اندازه با ویولن سل قابل مقایسه است. قیچک از چهار بخش کلی تشکیل شده است: کاسه‌ی طنینی، دسته، تارها و آرشه. کاسه‌ی طنین ساز شباهت زیادی به ویلون دارد و گلابی شکل (گلابی معکوس یعنی بخش بالایی بزرگتر از بخش پایینی) است با این تفاوت که برعکس ویولن که پشتش صاف است، پشت کاسه‌ی طنینی این ساز قوس دارد و شبیه ساز کمانچه حالت گود دارد. جنس کاسه از چوب گردو یا درخت توت است. دسته‌ی تار تا نیمی روی کاسه‌ی طنینی قرار دارد و نیمی دیگر در بالای آن است که کوک‌ها رویش قرار دارند. تعداد تارها مانند ویولن چهار عدد و از جنس فلز است. آرشه نیز مانند آرشه‌ی ویولن از موی اسب ساخته شده است. به طور کلی طول ساز در حدود 50 سانتی‌متر است. استاد دین محمد زنگشاهی، علی محمد بلوچ، حسین فرهادپور، رحمت الله بدیعی، پروین صالح و اردشیر کامکار از معروفترین قیچک نوازان ایرانی هستند.

آموزش موسیقی در تروا ریویر

اگرچه زندگی موسیقیایی در آغاز قرن نوزدهم در شهر تروا ریویر چندان پر جنب و جوش نبوده است و به عبور تصادفی هنرمندان از این شهر ختم می‌شد، اما امروزه شرایط کاملاً تغییر کرده است. مانند بسیاری از شهرهای دیگر کانادا، اولین گروه‌های موسیقی که در این شهر مشغول به فعالیت شدند، گروه‌های موسیقی کلیسایی بودند که بعدها به سایر سبک‌های کلاسیک، پاپ، رپ، هیپ هاپ و ... گسترش پیدا کرد. موسیقی‌دان‌هایی مانند موریس دسلز، پائولین جولین و ژاکویی هتو از این شهر به دنیا معرفی شده‌اند. همچنین یک سالن موسیقی بسیار بزرگ و معروف با نام آمفی تئاتر کوگکو نیز در آن تاسیس شده است که سالانه پذیرای جشن‌ها و کنسرت‌های زیادی است. FestiVoix یک جشنواره موسیقی بزرگ در منطقه موریس است که در اوایل تابستان در این شهر برگزار می‌شود.