ویژگیهای ساز قیچک
ساز قیچک ظاهری بسیار عجیب و متفاوت دارد و آن را میتواند ترکیبی از سازهای مختلف دانست. در واقع قیچک از نظر ظاهری بسیار شبیه به ویولن، ویولن سل و حتی کمانچه است!! این ساز یک ساز زهی است که با آرشه نواخته میشود. برای نواخن آن را شبیه کمانچه یا ویولن سل در دست میگیرند. اندازهی آن بسیار کوچکتر از ویولن سل است و در واقع شباهت آنها از نظر نحوهی نواختن و در دست گرفتن ساز است. با این حال یکی از انواع این ساز به نام قیچک بم، از نظر اندازه با ویولن سل قابل مقایسه است. قیچک از چهار بخش کلی تشکیل شده است: کاسهی طنینی، دسته، تارها و آرشه. کاسهی طنین ساز شباهت زیادی به ویلون دارد و گلابی شکل (گلابی معکوس یعنی بخش بالایی بزرگتر از بخش پایینی) است با این تفاوت که برعکس ویولن که پشتش صاف است، پشت کاسهی طنینی این ساز قوس دارد و شبیه ساز کمانچه حالت گود دارد. جنس کاسه از چوب گردو یا درخت توت است. دستهی تار تا نیمی روی کاسهی طنینی قرار دارد و نیمی دیگر در بالای آن است که کوکها رویش قرار دارند. تعداد تارها مانند ویولن چهار عدد و از جنس فلز است. آرشه نیز مانند آرشهی ویولن از موی اسب ساخته شده است. به طور کلی طول ساز در حدود 50 سانتیمتر است. استاد دین محمد زنگشاهی، علی محمد بلوچ، حسین فرهادپور، رحمت الله بدیعی، پروین صالح و اردشیر کامکار از معروفترین قیچک نوازان ایرانی هستند.
آموزش موسیقی در لاس وگاس
موسیقی در ایالت نوادا اغلب با Rat Pack و خوانندگان سالنی مانند وین نیوتن در لاس وگاس، رنو و کارسون سیتی همراه است. لاس وگاس به عنوان یکی از بزرگترین شهرهای نوادا، مهمان بسیاری از هنرمندان و گروههای برجسته از ژانرهای مختلف است. شهر شماره یک سرگرمی و خوشگذارنی در آمریکا، بالطبع عرصهی موسیقی بسیار وسیع و برجستهای نیز دارد. بی بی کینگ، رنه آنجلیس، فیلیس مک گوآیر و وینی پائول از مهمترین ستارههای موسیقی در این شهر هستند. کارناوال الکتریک دیزی لاس وگاس، جشنواره موسیقی رادیویی iHeart، جشنواره وقتی جوان بودیم لاس وگاس، جشنواره خروج، جشنواره بندر جامبوری لاس وگاس، جشنواره لاس Rageous، جشنوارهی روانی لاس وگاس و... تنها بعضی از صدها جشنوارهای هستند که در این شهر برگزار میشوند. سالن برتر موسیقی لاس وگاس، کولوسئوم در کاخ سزارز، از زمان افتتاح درهایش در سال 2003، خانهی برخی از بزرگترین سرگرمیهای جهان بوده است. این مکان با هزینهی 95 میلیون دلاری ساخته شد، و در اصل برای کنسرت «یک روز جدید» سلین دیون ساخته شد. اما بعد از آن میزبان بیش از 2000 رویداد بوده است.