ویژگیهای ساز قیچک
ساز قیچک ظاهری بسیار عجیب و متفاوت دارد و آن را میتواند ترکیبی از سازهای مختلف دانست. در واقع قیچک از نظر ظاهری بسیار شبیه به ویولن، ویولن سل و حتی کمانچه است!! این ساز یک ساز زهی است که با آرشه نواخته میشود. برای نواخن آن را شبیه کمانچه یا ویولن سل در دست میگیرند. اندازهی آن بسیار کوچکتر از ویولن سل است و در واقع شباهت آنها از نظر نحوهی نواختن و در دست گرفتن ساز است. با این حال یکی از انواع این ساز به نام قیچک بم، از نظر اندازه با ویولن سل قابل مقایسه است. قیچک از چهار بخش کلی تشکیل شده است: کاسهی طنینی، دسته، تارها و آرشه. کاسهی طنین ساز شباهت زیادی به ویلون دارد و گلابی شکل (گلابی معکوس یعنی بخش بالایی بزرگتر از بخش پایینی) است با این تفاوت که برعکس ویولن که پشتش صاف است، پشت کاسهی طنینی این ساز قوس دارد و شبیه ساز کمانچه حالت گود دارد. جنس کاسه از چوب گردو یا درخت توت است. دستهی تار تا نیمی روی کاسهی طنینی قرار دارد و نیمی دیگر در بالای آن است که کوکها رویش قرار دارند. تعداد تارها مانند ویولن چهار عدد و از جنس فلز است. آرشه نیز مانند آرشهی ویولن از موی اسب ساخته شده است. به طور کلی طول ساز در حدود 50 سانتیمتر است. استاد دین محمد زنگشاهی، علی محمد بلوچ، حسین فرهادپور، رحمت الله بدیعی، پروین صالح و اردشیر کامکار از معروفترین قیچک نوازان ایرانی هستند.
موسیقی در شهر دوسلدورف
دوسلدورف شهر موسیقی، رقصهای عجیب و غریب و بزرگان موسیقی پانک در دنیاست. اگر شاخصی از سرانه موسیقیدانان بینالمللی وجود داشت، دوسلدورف احتمالاً اولین شهر آلمان میشد: گروههای کرافت ورک، نئو، لو دوسلدورف و کریدلر سنت از مهمترین گروههای موسیقی با شهرت جهانی هستند که از این شهر به وجود آمدهاند. پیشینهی موسیقی الکترونیکی این شهر را میتوان در حدود نیم قرن دانست. همچنین موسیقی پانک به شکل قابل توجهی در دوسلدورف مورد توجه قرار میگیرد و از فعالان مشهور این سبک میتوان به Toten Hosen و Broilers اشاره کرد.