کلاس قیچک برمن آنلاین مجازی

 

ویژگی‌های ساز قیچک

ساز قیچک ظاهری بسیار عجیب و متفاوت دارد و آن را می‌تواند ترکیبی از سازهای مختلف دانست. در واقع قیچک از نظر ظاهری بسیار شبیه به ویولن، ویولن سل و حتی کمانچه است!! این ساز یک ساز زهی است که با آرشه نواخته می‌شود. برای نواخن آن را شبیه کمانچه یا ویولن سل در دست می‌گیرند. اندازه‌ی آن بسیار کوچکتر از ویولن سل است و در واقع شباهت آنها از نظر نحوه‌ی نواختن و در دست گرفتن ساز است. با این حال یکی از انواع این ساز به نام قیچک بم، از نظر اندازه با ویولن سل قابل مقایسه است. قیچک از چهار بخش کلی تشکیل شده است: کاسه‌ی طنینی، دسته، تارها و آرشه. کاسه‌ی طنین ساز شباهت زیادی به ویلون دارد و گلابی شکل (گلابی معکوس یعنی بخش بالایی بزرگتر از بخش پایینی) است با این تفاوت که برعکس ویولن که پشتش صاف است، پشت کاسه‌ی طنینی این ساز قوس دارد و شبیه ساز کمانچه حالت گود دارد. جنس کاسه از چوب گردو یا درخت توت است. دسته‌ی تار تا نیمی روی کاسه‌ی طنینی قرار دارد و نیمی دیگر در بالای آن است که کوک‌ها رویش قرار دارند. تعداد تارها مانند ویولن چهار عدد و از جنس فلز است. آرشه نیز مانند آرشه‌ی ویولن از موی اسب ساخته شده است. به طور کلی طول ساز در حدود 50 سانتی‌متر است. استاد دین محمد زنگشاهی، علی محمد بلوچ، حسین فرهادپور، رحمت الله بدیعی، پروین صالح و اردشیر کامکار از معروفترین قیچک نوازان ایرانی هستند.

موسیقی در شهر برمن

شهر برمن نیز تاریخچه‌ی موسیقیایی بسیار غنی دارد. یکی از معروف‌ترین داستان‌های کودکان آلمانی با نام نوازندگان شهر برمن است که داستان چهار حیوان اهلی سالخورده را روایت می‌کند که پس از یک عمر کار سخت مورد بی‌توجهی و بدرفتاری اربابان سابق خود قرار می‌گیرند. در نهایت تصمیم می‌گیرند فرار کنند و نوازندگانی در شهر برمن شوند. این داستان نشان می‌دهد که شهر برمن در موسیقی آلمان نقش مهمی داشته است. از معروفترین گروه‌های یا خوانندگان این شهر می‌توان به گروه آکادمی موسیقی اولیه برمن، گروه کر کلاسیک Alsfelder Vokalensemble، Christina Kubisch و Erich Witte اشاره کرد.