ویژگیهای ساز قیچک
ساز قیچک ظاهری بسیار عجیب و متفاوت دارد و آن را میتواند ترکیبی از سازهای مختلف دانست. در واقع قیچک از نظر ظاهری بسیار شبیه به ویولن، ویولن سل و حتی کمانچه است!! این ساز یک ساز زهی است که با آرشه نواخته میشود. برای نواخن آن را شبیه کمانچه یا ویولن سل در دست میگیرند. اندازهی آن بسیار کوچکتر از ویولن سل است و در واقع شباهت آنها از نظر نحوهی نواختن و در دست گرفتن ساز است. با این حال یکی از انواع این ساز به نام قیچک بم، از نظر اندازه با ویولن سل قابل مقایسه است. قیچک از چهار بخش کلی تشکیل شده است: کاسهی طنینی، دسته، تارها و آرشه. کاسهی طنین ساز شباهت زیادی به ویلون دارد و گلابی شکل (گلابی معکوس یعنی بخش بالایی بزرگتر از بخش پایینی) است با این تفاوت که برعکس ویولن که پشتش صاف است، پشت کاسهی طنینی این ساز قوس دارد و شبیه ساز کمانچه حالت گود دارد. جنس کاسه از چوب گردو یا درخت توت است. دستهی تار تا نیمی روی کاسهی طنینی قرار دارد و نیمی دیگر در بالای آن است که کوکها رویش قرار دارند. تعداد تارها مانند ویولن چهار عدد و از جنس فلز است. آرشه نیز مانند آرشهی ویولن از موی اسب ساخته شده است. به طور کلی طول ساز در حدود 50 سانتیمتر است. استاد دین محمد زنگشاهی، علی محمد بلوچ، حسین فرهادپور، رحمت الله بدیعی، پروین صالح و اردشیر کامکار از معروفترین قیچک نوازان ایرانی هستند.
آموزش موسیقی در بوستون
شهر بوستون بخش بزرگی از صحنهی موسیقی فعلی در ایالت ماساچوست آمریکاست که شامل چندین ژانر راک و همچنین موسیقی کلاسیک، فولک و هیپ هاپ است. شاید تاثیرگذارترین آهنگساز اولیه ایالات متحده لوول میسون باشد. میسون یکی بومی اهل بوستون بود که علیه استفاده از نشانهگذاری نت شکل و آموزش نت به شیوهی مرسوم و استاندارد در آن دوره مبارزه کرد. میسون موسیقی آمریکایی را به سمت مدل اروپایی امروزیاش سوق داد. به جز میسون، موسیقیدانهایی مانند آرزمویت، جیمز تیلور، دونا سامر، گروه دکارز، گروه جی.گیل/ پیتر ولف، جان بینز، گروه نیو ادیشن و ... نیز به شهر بوستون تعلق دارند. خانه بلوز، سالن سمفونیک، والی، باشگاه راک بهشت، باشگاه پاسیم، تالار موسیقی برایتون، سینکلر و ... از معروفترین سالنهای موسیقی در بوستون هستند. جشنوارههای بوستون کالینگ، ادلات سامر کمپ، کمبریج دنسی پارتی، گرین ریور و ... مهمترین جشنوارههای موسیقی بوستون هستند.