ساختار ساز دوتار
همانطور که در بالا گفته شد ساز دوتار از سازهای زهی زخمهای است و از سه بخش اصلی دسته، تارها و کاسهی طنینی تشکیل شده است. کاسهی طنینی گلابی شکل است. بدنهی ساز به صورت ترکیبی از چوبهای درخت شاهتوت، زردآلو یا گردو تشکیل شده است. تارها از جنس ابریشم و دو عدد هستند. طول دسته در حدود 60 سانتیمتر است. برای نواختن دوتار از مضراب استفاده نمیکنند و با ناخن نواخته میشود. ساز دوتار در بخشهایی از کشور از جمله شهرهای شمالی خراسان مانند قوچان، بجنورد، شیروان، اسفراین، فاروج، درگز، آشخانه، شهرهای جنوب و شرق خراسان مانند تربت جام، تایباد، تربت حیدریه، نیشابور، فردوس، بیرجند، بجستان، بردسکن، قائنات، کاشمر، باخرز، خواف، سرخس، گناباد و سبزوار و شهرهای ترکمننشین استان گلستان و بخش علیآباد کتول و شهرهایی از استان مازندران طرفداران بیشتری دارد و در موسیقی مقامی این نواحی استفاده میشود. از معروفترین دوتار نوازان ایرانی میتوان به سید جلالالدین آشتیانی، احمدقلی احمدی، اسماعیل ستارزاده، محمد اسماعیلزاده، عاشورگلدی برزین، علیاصغر بیانی، ذوالفقار بیتانه، غلامعلی پورعطایی، تهمورس پورناظری و ... اشاره کرد.
موسیقی در ونکوور
ونکوور یکی از بزرگترین شهرهای کانادا و از مهمترین مراکز فرهنگی این کشور است. موسیقی ونکوور منعکس کنندهی تنوع مردم، سنتها و فرهنگهای متعدد این شهر است. موسیقی این شهر دورههای زمانی بسیار متفاوت، از قرون وسطی تا قرن بیست و یکم را در برمیگیرد. موسیقی جاز به طور ویژه در ونکوور مورد توجه قرار میگیرد و از دیگر سبکهای محبوب در این شهر میتوان به پاپ، راک، رپ، جاز یا کانتری اشاره کرد. مهمترین مکانهای اجرای موسیقی فعال در ونکوور شامل سالن تئاتر ملکه الیزابت، خانه اپرا و باله ونکوور BC ، Orpheum، مرکز چان برای هنرهای نمایشی و ...میباشد. از مشهورترین افراد فعال در موسیقی که در این شهر به دنیا آمده یا فعالیت میکنند نیز میتوان به برایان آدامز، دایانا کرال، کارلی لی جپسن، مایکل بابل، دنیل ادیار، نلی فورتادو و ... اشاره کرد.