ساختار ساز دوتار
همانطور که در بالا گفته شد ساز دوتار از سازهای زهی زخمهای است و از سه بخش اصلی دسته، تارها و کاسهی طنینی تشکیل شده است. کاسهی طنینی گلابی شکل است. بدنهی ساز به صورت ترکیبی از چوبهای درخت شاهتوت، زردآلو یا گردو تشکیل شده است. تارها از جنس ابریشم و دو عدد هستند. طول دسته در حدود 60 سانتیمتر است. برای نواختن دوتار از مضراب استفاده نمیکنند و با ناخن نواخته میشود. ساز دوتار در بخشهایی از کشور از جمله شهرهای شمالی خراسان مانند قوچان، بجنورد، شیروان، اسفراین، فاروج، درگز، آشخانه، شهرهای جنوب و شرق خراسان مانند تربت جام، تایباد، تربت حیدریه، نیشابور، فردوس، بیرجند، بجستان، بردسکن، قائنات، کاشمر، باخرز، خواف، سرخس، گناباد و سبزوار و شهرهای ترکمننشین استان گلستان و بخش علیآباد کتول و شهرهایی از استان مازندران طرفداران بیشتری دارد و در موسیقی مقامی این نواحی استفاده میشود. از معروفترین دوتار نوازان ایرانی میتوان به سید جلالالدین آشتیانی، احمدقلی احمدی، اسماعیل ستارزاده، محمد اسماعیلزاده، عاشورگلدی برزین، علیاصغر بیانی، ذوالفقار بیتانه، غلامعلی پورعطایی، تهمورس پورناظری و ... اشاره کرد.
آموزش موسیقی در سن دیگو
دومین شهر بزرگ کالیفرنیا، سن دیگو، دهها سال است که صحنه موسیقی محلی پر جنب و جوش و متنوعی را در خود جای داده است. تعداد بیشماری کلوب، بارها، تئاترها، قهوهخانهها، و عرصهها فرصتهای زیادی را برای تماشای یک نمایش زنده عالی ارائه میدهند. گروه بلینک، جسیون مارز، گروه سوییچ فوت و دفتونز از مهمترین موسیقیدانهایی هستند که در این شهر پرورش پیدا کردهاند. جشنواره KAABOO Del Mar، نمایشگاه خیابان آدامز، جشنواره موسیقی کارلزبا و جشنواره CRSSD چهار مورد از جشنوارههای موسیقیایی مهمی هستند که در این شهر برگزار میشوند. تالار سمفونی کپلی یکی از جالبترین مکانهای معماری در شهر سن دیگو است که آن را به یک لذت بصری و همچنین موسیقیایی تبدیل میکند که سالانه مهمان برگزاری کنسرتها و جشنهای زیادی است.