ساختار ساز دوتار
همانطور که در بالا گفته شد ساز دوتار از سازهای زهی زخمهای است و از سه بخش اصلی دسته، تارها و کاسهی طنینی تشکیل شده است. کاسهی طنینی گلابی شکل است. بدنهی ساز به صورت ترکیبی از چوبهای درخت شاهتوت، زردآلو یا گردو تشکیل شده است. تارها از جنس ابریشم و دو عدد هستند. طول دسته در حدود 60 سانتیمتر است. برای نواختن دوتار از مضراب استفاده نمیکنند و با ناخن نواخته میشود. ساز دوتار در بخشهایی از کشور از جمله شهرهای شمالی خراسان مانند قوچان، بجنورد، شیروان، اسفراین، فاروج، درگز، آشخانه، شهرهای جنوب و شرق خراسان مانند تربت جام، تایباد، تربت حیدریه، نیشابور، فردوس، بیرجند، بجستان، بردسکن، قائنات، کاشمر، باخرز، خواف، سرخس، گناباد و سبزوار و شهرهای ترکمننشین استان گلستان و بخش علیآباد کتول و شهرهایی از استان مازندران طرفداران بیشتری دارد و در موسیقی مقامی این نواحی استفاده میشود. از معروفترین دوتار نوازان ایرانی میتوان به سید جلالالدین آشتیانی، احمدقلی احمدی، اسماعیل ستارزاده، محمد اسماعیلزاده، عاشورگلدی برزین، علیاصغر بیانی، ذوالفقار بیتانه، غلامعلی پورعطایی، تهمورس پورناظری و ... اشاره کرد.
موسیقی در شهر دورتموند
شهر دورتموند هم از نظر موسیقیایی سابقهی بسیار طولانی دارد. ارکست سمفونیک فیلارمونیک دورتموند یک ارکستر سمفونیک آلمانی مستقر در این شهر است که در Konzerthaus Dortmund اجرا میکند. این ارکستر که در سال 1887 تاسیس شد توسط رهبرانی مانند ویلهلم شوشتر، مارک یانوفسکی، موشه آتزمون و ژاک ون استین شکل گرفته است. به جز این، گروههای موسیقیایی و خوانندگان زیادی در این شهر فعالیت میکنند که از جملهی آنها میتوان به Elga Andersen، Ralf Bendix، Theo Bleckmann، Phillip Boa و Phillip Boa و the Voodooclub اشاره کرد.