ساختار ساز دوتار
همانطور که در بالا گفته شد ساز دوتار از سازهای زهی زخمهای است و از سه بخش اصلی دسته، تارها و کاسهی طنینی تشکیل شده است. کاسهی طنینی گلابی شکل است. بدنهی ساز به صورت ترکیبی از چوبهای درخت شاهتوت، زردآلو یا گردو تشکیل شده است. تارها از جنس ابریشم و دو عدد هستند. طول دسته در حدود 60 سانتیمتر است. برای نواختن دوتار از مضراب استفاده نمیکنند و با ناخن نواخته میشود. ساز دوتار در بخشهایی از کشور از جمله شهرهای شمالی خراسان مانند قوچان، بجنورد، شیروان، اسفراین، فاروج، درگز، آشخانه، شهرهای جنوب و شرق خراسان مانند تربت جام، تایباد، تربت حیدریه، نیشابور، فردوس، بیرجند، بجستان، بردسکن، قائنات، کاشمر، باخرز، خواف، سرخس، گناباد و سبزوار و شهرهای ترکمننشین استان گلستان و بخش علیآباد کتول و شهرهایی از استان مازندران طرفداران بیشتری دارد و در موسیقی مقامی این نواحی استفاده میشود. از معروفترین دوتار نوازان ایرانی میتوان به سید جلالالدین آشتیانی، احمدقلی احمدی، اسماعیل ستارزاده، محمد اسماعیلزاده، عاشورگلدی برزین، علیاصغر بیانی، ذوالفقار بیتانه، غلامعلی پورعطایی، تهمورس پورناظری و ... اشاره کرد.
آموزش موسیقی در شارلوت تاون
مرکز کوچکترین استان کانادا، جزیره پرنس ادوارد شهر شارلوت تاون است که توسط مستعمره فرانسوی در سال تأسیس شد. به دلیل انزوا در جزیره شارلوت تاون، فعالیتهای موسیقی اولیهی آن به آماتورها و نوازندگان و خوانندگانی که به صورت تصادفی از این شهر بازدید میکردند خلاصه میشد. در اوایل دهه 1820 مدارس آواز برای آموزش موسیقی کلیسایی در این شهر تشکیل شد و به مرور گسترش پیدا کرد و تا امروز به شکلی کاملاً حرفهای در این شهر مورد استفاده قرار میگیرد. بعد از آن به مرور گروههای موسیقی مختلف مانند گروه شارلوت تاون، گروه پسران اعتدال و گروه پسران کلیسای جامع سنت پیتر در شهر شکل گرفتند. مرکز کنفدراسیون هنرها، باغ آبجو شارلوت تاون و بابا لانژ از معروفترین سالنهی موسیقی این شهر کوچک هستند. بعلاوه جشنوارههای موسیقی مانند کاوندیش بیچ و فستیوال شارلوت تاون در این شهر برگزار میشوند. تارا مک لین، جوی کیتسون، نانسی وایت، گروه تو هورز ترافیک و گروهِ های وایر از معروفترین موسیقیدانها، خوانندگان و نوازندگان این شهر هستند.