ویژگیهای ساز دیوان
ساز دیوان یک ساز مضرابی و از خانوادهی ساز تنبور است. از نظر ظاهری این ساز شباهت زیادی به تنبور دارد با این تفاوت که اندازهی آن بزرگتر است. ساز دیوان مانند سایر سازهای این گروه از سه بخش اصلی دسته، کاسهی طنینی و تارها تشکیل شده است. ساز دیوان را در اندازههای مختلفی میسازند. اندازهی کوچک آن را ساز جُرا، اندازهی متوسط آن را ساز باغلاما و اندازهی بزرگ آن را ساز اصل دیوان مینامند. این ساز دارای 24 پرده است که قابلیت جا به جایی دارند. تعداد تارها نیز نه تایی یا هفت تایی ست. ترتیب قرارگیری تارها در ساز نُه سیمی به صورت سه تایی و در ساز هفت سیمی به صورت 3 -2 -2 است. کاسهی طنینی ساز دیوان قطر نسبتاً زیاد و در حدود 35 میلی متر دارد. همچنین این ساز را با مضراب پلاستیکی مینوازند و در هنگام نواختن انگشت میانی باید روی کاسهی طنینی ساز قرار بگیرد. از مهمترین دیوان نوازان میتوان به شوان پرور، اردال ارزنجان، اورهان گنجهبای و دیار درسیم اشاره کرد. این ساز به طور ویژه در بین کردها محبوب است و در کردستان ترکیه، کردستان عراق، کردستان ایران و کردستان سوریه نوزاندگان زیاد و معروفی دارد.
آموزش موسیقی در لاس وگاس
موسیقی در ایالت نوادا اغلب با Rat Pack و خوانندگان سالنی مانند وین نیوتن در لاس وگاس، رنو و کارسون سیتی همراه است. لاس وگاس به عنوان یکی از بزرگترین شهرهای نوادا، مهمان بسیاری از هنرمندان و گروههای برجسته از ژانرهای مختلف است. شهر شماره یک سرگرمی و خوشگذارنی در آمریکا، بالطبع عرصهی موسیقی بسیار وسیع و برجستهای نیز دارد. بی بی کینگ، رنه آنجلیس، فیلیس مک گوآیر و وینی پائول از مهمترین ستارههای موسیقی در این شهر هستند. کارناوال الکتریک دیزی لاس وگاس، جشنواره موسیقی رادیویی iHeart، جشنواره وقتی جوان بودیم لاس وگاس، جشنواره خروج، جشنواره بندر جامبوری لاس وگاس، جشنواره لاس Rageous، جشنوارهی روانی لاس وگاس و... تنها بعضی از صدها جشنوارهای هستند که در این شهر برگزار میشوند. سالن برتر موسیقی لاس وگاس، کولوسئوم در کاخ سزارز، از زمان افتتاح درهایش در سال 2003، خانهی برخی از بزرگترین سرگرمیهای جهان بوده است. این مکان با هزینهی 95 میلیون دلاری ساخته شد، و در اصل برای کنسرت «یک روز جدید» سلین دیون ساخته شد. اما بعد از آن میزبان بیش از 2000 رویداد بوده است.