ویژگیهای ساز دیوان
ساز دیوان یک ساز مضرابی و از خانوادهی ساز تنبور است. از نظر ظاهری این ساز شباهت زیادی به تنبور دارد با این تفاوت که اندازهی آن بزرگتر است. ساز دیوان مانند سایر سازهای این گروه از سه بخش اصلی دسته، کاسهی طنینی و تارها تشکیل شده است. ساز دیوان را در اندازههای مختلفی میسازند. اندازهی کوچک آن را ساز جُرا، اندازهی متوسط آن را ساز باغلاما و اندازهی بزرگ آن را ساز اصل دیوان مینامند. این ساز دارای 24 پرده است که قابلیت جا به جایی دارند. تعداد تارها نیز نه تایی یا هفت تایی ست. ترتیب قرارگیری تارها در ساز نُه سیمی به صورت سه تایی و در ساز هفت سیمی به صورت 3 -2 -2 است. کاسهی طنینی ساز دیوان قطر نسبتاً زیاد و در حدود 35 میلی متر دارد. همچنین این ساز را با مضراب پلاستیکی مینوازند و در هنگام نواختن انگشت میانی باید روی کاسهی طنینی ساز قرار بگیرد. از مهمترین دیوان نوازان میتوان به شوان پرور، اردال ارزنجان، اورهان گنجهبای و دیار درسیم اشاره کرد. این ساز به طور ویژه در بین کردها محبوب است و در کردستان ترکیه، کردستان عراق، کردستان ایران و کردستان سوریه نوزاندگان زیاد و معروفی دارد.
موسیقی در کلگری
درست است که تورهای موسیقی زیادی در این شهر برگزار نمیشود اما انتظار میرود که در دهههای آینده، کلگری به مکانِ بسیار خاص برای موسیقی کانادا تبدیل خواهد شد. علیرغم اینکه کلگری توسعه نیافته است، به دلیل تمرکز بر ایجاد صحنهای پررونق که در آن هنرمندان بومی بتوانند مشاغل موفقی را راهاندازی و حفظ کنند، این شهر آیندهی روشنی در صنعت موسیقی خواهد داشت. سالن تئاتر قصر، تئاتر پلازا، سالن بِلا، سالن کنسرت جک سینگر، سالن مک ایوان و تالار جوبیلی تنها بعضی از مهمترین سالنهای اجرای موسیقی در این شهر هستند. جِن آردن، چاد وان گالِن، فیست، نیوک اگره، جان واینات، لیسا لابسینگر، لیندزی اِل و کیسا از مشهورترین خوانندگان و نوازندگان این شهر هستند. همچنین فستیوالهای موسیقی زیادی از جمله کلگری فولک موزیک در این شهر برگزار میشود.