کلاس باغلاما تروا ریویر آنلاین مجازی

باغلاما و دیوان سازهایی هستند که در فرهنگ‌های مختلف، به‌ویژه در ترکیه و مناطقی از ایران و عراق (کردستان) استفاده می‌شوند. با این حال، تفاوت‌های مهمی بین این دو ساز وجود دارد:

• اندازه: دیوان به طور کلی از باغلاما بزرگ‌تر است.
• کاسه: کاسه دیوان عمیق‌تر از باغلاما است.
• تعداد پرده‌ها: دیوان تعداد پرده‌های بیشتری از باغلاما دارد.
• کوک: کوک دیوان پایین‌تر از باغلاماست.
• صدا: صدای دیوان رساتر و بم‌تر از باغلاماست.

ویژگی‌های ساز باغلاما

• نواخته شدن در مناطق مختلف جهان مانند اروپا، آسیا، دریای سیاه، قفقاز و کشورهایی مانند سوریه، عراق، ایران و بوسنی و هرزگوین
• پشتی گرد عمیق و گردن بسیار بلند
• قابلیت نواختن با مضراب یا با انگشت‌گذاری به نام شلپه
• متداول‌ترین ساز زهی در ترکیه با هفت سیم که به دو، دو و سه تا تقسیم می‌شوند
• قابلیت کوک به روش‌های مختلف و نام‌گذاری‌های متفاوت با توجه به منطقه و اندازه: باغلاما، دیوان سازی، بوزوک، چوغور، کوپوز ایریزوا، کورا و تامبورا
• کورا کوچک‌ترین عضو خانواده باغلاما و تامبورا عضو بزرگ‌تر با کوک یک اکتاو پایین‌تر است.
• سه قسمت اصلی: کاسه (تکنه) از چوب توت یا ارس، راش، صنوبر یا گردو، صفحه صدا (گؤگس) از صنوبر و دسته (شیره) از راش یا ارس

نکات مهم

آموزش موسیقی در تروا ریویر

اگرچه زندگی موسیقیایی در آغاز قرن نوزدهم در شهر تروا ریویر چندان پر جنب و جوش نبوده است و به عبور تصادفی هنرمندان از این شهر ختم می‌شد، اما امروزه شرایط کاملاً تغییر کرده است. مانند بسیاری از شهرهای دیگر کانادا، اولین گروه‌های موسیقی که در این شهر مشغول به فعالیت شدند، گروه‌های موسیقی کلیسایی بودند که بعدها به سایر سبک‌های کلاسیک، پاپ، رپ، هیپ هاپ و ... گسترش پیدا کرد. موسیقی‌دان‌هایی مانند موریس دسلز، پائولین جولین و ژاکویی هتو از این شهر به دنیا معرفی شده‌اند. همچنین یک سالن موسیقی بسیار بزرگ و معروف با نام آمفی تئاتر کوگکو نیز در آن تاسیس شده است که سالانه پذیرای جشن‌ها و کنسرت‌های زیادی است. FestiVoix یک جشنواره موسیقی بزرگ در منطقه موریس است که در اوایل تابستان در این شهر برگزار می‌شود.