کلاس باغلاما ماگدبورگ آنلاین مجازی

باغلاما و دیوان سازهایی هستند که در فرهنگ‌های مختلف، به‌ویژه در ترکیه و مناطقی از ایران و عراق (کردستان) استفاده می‌شوند. با این حال، تفاوت‌های مهمی بین این دو ساز وجود دارد:

• اندازه: دیوان به طور کلی از باغلاما بزرگ‌تر است.
• کاسه: کاسه دیوان عمیق‌تر از باغلاما است.
• تعداد پرده‌ها: دیوان تعداد پرده‌های بیشتری از باغلاما دارد.
• کوک: کوک دیوان پایین‌تر از باغلاماست.
• صدا: صدای دیوان رساتر و بم‌تر از باغلاماست.

• نواخته شدن در مناطق مختلف جهان مانند اروپا، آسیا، دریای سیاه، قفقاز و کشورهایی مانند سوریه، عراق، ایران و بوسنی و هرزگوین
• پشتی گرد عمیق و گردن بسیار بلند
• قابلیت نواختن با مضراب یا با انگشت‌گذاری به نام شلپه
• متداول‌ترین ساز زهی در ترکیه با هفت سیم که به دو، دو و سه تا تقسیم می‌شوند
• قابلیت کوک به روش‌های مختلف و نام‌گذاری‌های متفاوت با توجه به منطقه و اندازه: باغلاما، دیوان سازی، بوزوک، چوغور، کوپوز ایریزوا، کورا و تامبورا
• کورا کوچک‌ترین عضو خانواده باغلاما و تامبورا عضو بزرگ‌تر با کوک یک اکتاو پایین‌تر است.
• سه قسمت اصلی: کاسه (تکنه) از چوب توت یا ارس، راش، صنوبر یا گردو، صفحه صدا (گؤگس) از صنوبر و دسته (شیره) از راش یا ارس