ویولن با ویژگیهای منحصربهفرد خود، مانند دیگر اعضای خانواده سازهای کماندار، دارای صفحه انگشتی بدون فرت است. رشتههای آن به گیرههای کوک و به دمی که از روی پلی میگذرد و توسط فشار سیمها در جای خود نگه داشته میشوند، متصل میشوند. پل، ارتعاشات سیمها را به شکم ویولن یا تخته صدا که از کاج ساخته شده و صدا را تقویت میکند، انتقال میدهد. داخل ساز، زیر پایه پل و بین شکم و پشت ویولن که از افرا ساخته شده است، پایه صدا قرار دارد؛ چوب نازکی از کاج که ارتعاشات سیمها را به پشت ساز منتقل میکند. نحوه نگهداری ویولن بسیار مهم و قابل توجه میباشد.
موسیقی در شهر برلین
از قرن هجدهم، برلین یک مرکز موسیقی تأثیرگذار در آلمان و اروپا بوده است. ابتدا به عنوان یک شهر تجاری مهم در اتحادیه هانسی، سپس به عنوان پایتخت رای دهندگان براندنبورگ و پادشاهی پروس، سپس به عنوان یکی از بزرگترین شهرهای آلمان، فرهنگ موسیقی تأثیرگذاری را پرورش داد که تا به امروز پابرجا است. برلین را میتوان بهعنوان بستری برای رشد جنبش قدرتمند گروه کر که نقش مهمی در اجتماعیسازی گسترده موسیقی در آلمان در طول قرن نوزدهم ایفا کرد، در نظر گرفت. برلین دارای سه خانه اپرای اصلی است: دویچه اپر، اپرای دولتی برلین و کومیشه اپرا است. بسیاری از چهرههای مهم موسیقی در برلین به دنیا آمده یا فعالیت داشتهاند. آهنگسازانی مانند یوهان یواخیم کوانتز، کارل فیلیپ امانوئل باخ، برادران گراون، ویلهلم فریدمان باخ، کارل فردریش کریستین فاش، یوهان فردریش رایشارت، کارل فردریش زلتر و .... همگی به این شهر برمیگردند. علاوه بر این، برلین به عنوان مرکز تئوری و نقد موسیقی در قرن هجدهم با شخصیتهای برجستهای مانند فردریش ویلهلم مارپورگ، یوهان فیلیپ کرنبرگر، کوانتز و سی پی ای باخ که رسالههایشان در سراسر اروپا معروف است، شناخته میشود.