ویژگیهای ساختاری ساز ویولا
ساز ویولا سازی بسیار شبیه به ویولن اما با اندازهای متفاوت است. اندازهی این ساز از ویولن کمی بزگتر است و 5 سانتیمتر بلندتر است به خاطر اینکه اختلاف اندازه بسیار کم است گاهی سخت میتوان آن را از ویولن تمیز داد. همچنین دامنهی صدایی آن نیز از ویولن بمتر است و شیوهی نواختنش مشابه با ویولن است. از نظر دامنهی صدایی این ساز صدایی بین ویولن و ویولنسل دارد. بدنهی ساز از چهار بخش دسته، تارها، کاسهی طنینی و آرشه تشکیل شده است. تعداد تارهای مشابه ویولن و چهار عدد است و از انجایی که اندازهی بزرگتری از ویولن دارد، تارهای آن نیز ضخیمتر است. کاسهی طنینی گلابی شکل است و معمولاً از چوب سختی مانند آبنوس یا گل سرخ ساخته میشود. آرشه نیز از جنس تار موی اسب است. از مهمترین ویولا نوازان دنیا میتوان به کارل استامیتز، لیونل ترتیس، ویلیام پرایمروز، نوبوکو ایمای، یوری بشمت، لارنس پاور و ... اشاره کرد.
موسیقی در واترلو
واترلو هم توانسته جایگاه خود را در موسیقی کانادا پیدا کند. سالن ماکسول، تالار کریستال، مورین فارستر و انجمن موسیقی مجلسی کیچنر واترلو از مهمترین امکان موسیقیایی در این شهر هستند. بعلاوه موزیسینهای متولد شده در واترلو یا نزدیک آن عبارتند از: جوزف دبلیو بومان، کارلو بومر، بورلی دایموند، پل فری، داگلاس هاس، آرت هالمن، هربرت آرتور جفری، دانیل لیختی، ماری الیزابت. مورگن، AS وگت، رابرت ویتمر و جورج زیگلر. جشنوارهای به نام واترلو موزیک فستیوال نیز به صورت سالانه در این شهر برگزار میشود که طرفداران زیادی دارد.