ویژگیهای ساختاری ساز ویولا
ساز ویولا سازی بسیار شبیه به ویولن اما با اندازهای متفاوت است. اندازهی این ساز از ویولن کمی بزگتر است و 5 سانتیمتر بلندتر است به خاطر اینکه اختلاف اندازه بسیار کم است گاهی سخت میتوان آن را از ویولن تمیز داد. همچنین دامنهی صدایی آن نیز از ویولن بمتر است و شیوهی نواختنش مشابه با ویولن است. از نظر دامنهی صدایی این ساز صدایی بین ویولن و ویولنسل دارد. بدنهی ساز از چهار بخش دسته، تارها، کاسهی طنینی و آرشه تشکیل شده است. تعداد تارهای مشابه ویولن و چهار عدد است و از انجایی که اندازهی بزرگتری از ویولن دارد، تارهای آن نیز ضخیمتر است. کاسهی طنینی گلابی شکل است و معمولاً از چوب سختی مانند آبنوس یا گل سرخ ساخته میشود. آرشه نیز از جنس تار موی اسب است. از مهمترین ویولا نوازان دنیا میتوان به کارل استامیتز، لیونل ترتیس، ویلیام پرایمروز، نوبوکو ایمای، یوری بشمت، لارنس پاور و ... اشاره کرد.
آموزش موسیقی در ادمونتون
در روزهای اولیه، موسیقی در کلیساها و سالنهای اجتماع شهر ادمونتون اجرا میشد. ادمونتون سابقه اجرای اپرا و موسیقی کلاسیک را دارد. هر دو توسط باشگاهها و انجمنهای مختلف حمایت شدهاند. اولین ایستگاه رادیویی مهم ادمونتون، CKUA، پخش موسیقی را در سال 1927 آغاز کرد. این شهر مرکز آموزش موسیقی است. دانشگاه آلبرتا دپارتمان موسیقی خود را در سال 1945 آغاز و دانشگاه مک ایوان یک برنامه تئاتر جاز و موسیقی را در سال 1980 افتتاح کرد. همچنین این شهر از نظر برگزاری ارکست سمفونیکها نیز بسیار معروف است. ادمنتون دارای صحنه موسیقی محبوب پر جنب و جوش، در ژانرهای هیپ هاپ، رگی، R&B، راک، پاپ، متال، پانک، کانتری و الکترونیک است. موزیسینهای محلی معروف گذشته و حال این شهر عبارتند از رابرت گولت، تامی بنکس، النور کالینز، استو دیویس، تیم فیهان، سلاح کادنس، کریشا ترنر، اسمالز و ... جشنوارههایی از جمله ادمونتون فولک فستیوال و ادمونتون بلوز فستیوال نیز سالانه در آن برگزار میشوند.