ویژگیهای ساختاری ساز ویولا
ساز ویولا سازی بسیار شبیه به ویولن اما با اندازهای متفاوت است. اندازهی این ساز از ویولن کمی بزگتر است و 5 سانتیمتر بلندتر است به خاطر اینکه اختلاف اندازه بسیار کم است گاهی سخت میتوان آن را از ویولن تمیز داد. همچنین دامنهی صدایی آن نیز از ویولن بمتر است و شیوهی نواختنش مشابه با ویولن است. از نظر دامنهی صدایی این ساز صدایی بین ویولن و ویولنسل دارد. بدنهی ساز از چهار بخش دسته، تارها، کاسهی طنینی و آرشه تشکیل شده است. تعداد تارهای مشابه ویولن و چهار عدد است و از انجایی که اندازهی بزرگتری از ویولن دارد، تارهای آن نیز ضخیمتر است. کاسهی طنینی گلابی شکل است و معمولاً از چوب سختی مانند آبنوس یا گل سرخ ساخته میشود. آرشه نیز از جنس تار موی اسب است. از مهمترین ویولا نوازان دنیا میتوان به کارل استامیتز، لیونل ترتیس، ویلیام پرایمروز، نوبوکو ایمای، یوری بشمت، لارنس پاور و ... اشاره کرد.
آموزش موسیقی در کانبرا
کانبرا خانهی مکانها و موسسات مهم موسیقی است، از جمله محل اجرای تالار Llewellyn، بخشی از دانشکده موسیقی دانشگاه ملی استرالیا، و تعدادی از جشنوارههای موسیقی از جمله جشنواره بین المللی موسیقی کانبرا، جشنواره بلوز و ریشه کانبرا و جشنواره موسیقی کانبرا. جشنوارهی ملی مردمی صحنه موسیقی محلی در بسیاری از بارها و کلوپهای شبانه برای اجراکنندگان محلی برگزار میشود که عمدتاً در دیکسون، کینگستون و مرکز شهر قرار دارند. از خوانندگان معروف کانبرا میتوان به گروه فالینگ جویز، آلکمیست، فرانک گمبل، سافیا و ... اشاره کرد. معروفترین سالنهای موسیقی در کانبرا بارها، کلوبها، سازمانهای اجتماعی یا کسبوکارهایی هستند که رویدادهای موسیقی را برگزار میکنند و عبارتند از: سالن آلبرت هال، گالری ANCA، اتاق بیگ باند و ...