ویژگیهای ساختاری تانگ درام
همانطور که در بالا گفت شد، تانگ درام اولین بار به کمک سطح پایینی یا تقریباً گود یک کپسول گاز ساخته شد اما اکنون شکل آن دچار تغییراتی شده و ساختاری شبیه یک هنگ درام پیدا کرده است. این ساز یک ساز بسیار جوان است که در سال 2007 اولین بار به جهان معرفی شد. سازندهی ساز زنی بود که به ساز هنگ درام علاقه داشت اما به دلیل مشکلات مالی قادر به خریدش نبود و در نتیجه یک جایگزین برای خود ساخته بود. ساختار کنونی ساز تقریباً مشابه با هنگ درام است با این تفاوت که از نظر اندازه از هنگ درام بسیار کوچکتر است. همچنین بر خلاف هنگ درام که با دست نواخته میشود، این ساز هم با ضربان انگشت و هم چوبهای طبل نواخته میشود. برخلاف هنگ درام که به صورت دستی ساخته میشود، تانگ درامهای امروزی دستگاهی ساخته میشود. این ساز طنین و پژواک زیادی دارد و نوتهای آن از هشت تا ده نت بسته به مهارت نوازنده متفاوت است. تانگ درام را تنها یک بار کوک میکنند و بعد از آن به ندرت به کوک دوباره نیاز خواهد داشت.
موسیقی در سنت جان
سنت جان همچنان بیشترین تعداد بار را نسبت به هر جای دیگری در کانادا دارد که صحنهی قوی برای هنر و موسیقی آکادمیک در این شهر هستند. در مقایسه با شهرهای بسیار بزرگتر، سنت جان ممکن است از نظر اندازه قابل مقایسه نباشد. با این حال، این شهر به پرورش صحنهی موسیقی خود ادامه داده و در دههی گذشته بسیاری از هنرمندان تحسین شده بین المللی را به سواحل خود جذب کرده که به توسعهی منطقه کمک کرده است. سالن موسیقی سنت جان و اسمیت اسکوئر دو سالن موسیقی مهم در این شهر هستند. از برجستهترین موسیقیدانهای سنت جان نیز میتوان به تیم بیکر (نوازنده)، هدر بامبریک، مری بری، دیوید بنت (نوازنده)، مارتین بنت، جانی برک (ترانه سرای نیوفاندلند) و دین بری اشاره کرد.