ساختار ساز دهنی
ساز دهنی یا هارمونیکا یک ساز بادی و جیبی محسوب میشود که از سه بخش اصلی تشکیل شده است: قطعهای به نام دهنی (Mouthpiece)، تیغهای به نام اسلاید (Slide) و نوارهایی به نام دریچههای ویندسیور(Windsaver Valves). وقتی از طریق دهنی در ساز باد دمیده میشود نوارها به ارتعاش در میآیند. این نوارها از یک سر به بدنه وصلاند و از سر دیگر آزاداند. جنس صدای ساز دهنی بسیار شبیه سایر سازهای خانوادهاش مانند ملودیکا (Melodica)، کنسرتینا (Concertina) و آکاردئون (Accordion) است. شباهت در ساختمان سازها و نحوهی تولید صدا منجر به این شباهت صدا شده است. ساز دهنیها براساس قابلیتهایی که دارند و صدایی که تولید میکنند به چند گروه تقسیم میشوند که از مهمترینشان عبارتند از: • ساز دهنی ترمولو و اکتاو برای سبکهای فولک و پاپ • ساز دهنی دیاتونیک برای سبکهای فولک، آیریش، کانتری، بلوز و پاپ • ساز دهنی کروماتیک برای سبکهای آیریش، جاز، کلاسیک و پاپ • ساز دهنی بیس و کورد برای سبکهای کلاسیک و پاپ از معروفترین نوازندگان ساز دهنی میتوان به استیو واندر، لیتل والتر، توت تیلمنز، جان پاپرز، باب دلن و ... اشاره کرد.
موسیقی در شهر هامبورگ
از جشنوارههای کلاسیک و الکترونیک گرفته تا تاریخ موسیقی و از کنسرتهای زنده تا فرهنگ موسیقی باشگاهی، چیزهای زیادی برای کشف در موسیقی هامبورگ وجود دارد. اولین خانه اپرای عمومی اروپا در سال 1678 در هامبورگ افتتاح شد و بزرگان موسیقی کلاسیک مانند برامس و تله مان در این شهر زندگی میکردهاند. سالن کنسرت Elbphilharmonie Hamburg، نقطهی عطف فرهنگی منحصر به فرد، فراتر از مرزهای شهری در هامبورگ ساخته شده است. هامبورگ دروازهی ورود به دنیای موسیقی است: در منطقهی سنت پائولی در دهه 1960 بود که بیتلز پایههای حرفهی جهانی خود را بنا نهاد. فستیوالهای موسیقی متعدد در هامبورگ و اطراف آن، مکانهای منحصربهفرد و مجموعهای از صداها تجربهای بینظیر از موسیقی را ایجاد میکنند. هامبورگ از موسیقی تنفس میکند و این را میتوان در کلوبهای متعدد شهر در اطراف ریپربان، در موزیکالها، سالنهای کنسرت و همچنین رویدادهای فضای باز این شهر احساس کرد.