ساختار ساز دهنی
ساز دهنی یا هارمونیکا یک ساز بادی و جیبی محسوب میشود که از سه بخش اصلی تشکیل شده است: قطعهای به نام دهنی (Mouthpiece)، تیغهای به نام اسلاید (Slide) و نوارهایی به نام دریچههای ویندسیور(Windsaver Valves). وقتی از طریق دهنی در ساز باد دمیده میشود نوارها به ارتعاش در میآیند. این نوارها از یک سر به بدنه وصلاند و از سر دیگر آزاداند. جنس صدای ساز دهنی بسیار شبیه سایر سازهای خانوادهاش مانند ملودیکا (Melodica)، کنسرتینا (Concertina) و آکاردئون (Accordion) است. شباهت در ساختمان سازها و نحوهی تولید صدا منجر به این شباهت صدا شده است. ساز دهنیها براساس قابلیتهایی که دارند و صدایی که تولید میکنند به چند گروه تقسیم میشوند که از مهمترینشان عبارتند از: • ساز دهنی ترمولو و اکتاو برای سبکهای فولک و پاپ • ساز دهنی دیاتونیک برای سبکهای فولک، آیریش، کانتری، بلوز و پاپ • ساز دهنی کروماتیک برای سبکهای آیریش، جاز، کلاسیک و پاپ • ساز دهنی بیس و کورد برای سبکهای کلاسیک و پاپ از معروفترین نوازندگان ساز دهنی میتوان به استیو واندر، لیتل والتر، توت تیلمنز، جان پاپرز، باب دلن و ... اشاره کرد.
موسیقی در شهر برمن
شهر برمن نیز تاریخچهی موسیقیایی بسیار غنی دارد. یکی از معروفترین داستانهای کودکان آلمانی با نام نوازندگان شهر برمن است که داستان چهار حیوان اهلی سالخورده را روایت میکند که پس از یک عمر کار سخت مورد بیتوجهی و بدرفتاری اربابان سابق خود قرار میگیرند. در نهایت تصمیم میگیرند فرار کنند و نوازندگانی در شهر برمن شوند. این داستان نشان میدهد که شهر برمن در موسیقی آلمان نقش مهمی داشته است. از معروفترین گروههای یا خوانندگان این شهر میتوان به گروه آکادمی موسیقی اولیه برمن، گروه کر کلاسیک Alsfelder Vokalensemble، Christina Kubisch و Erich Witte اشاره کرد.