ساختار ساز ساکسیفون
ساکسیفون یک ساز بادی فلزی و دکمه دار است که اختراع آن به دهه 1800 میلادی و کشور بلژیک برمیگردد. این ساز در خانوادهی کلارینت قرار میگیرد و خود به چهار مدل آلتو، تنور، سوپرانو و باریتون تقسیم میشود که در اندازه، شکل ظاهری و نوع صدا تفاوتهایی با هم دارند. در شکل کلی ساکسیفون از بخشهایی شامل شیپور است که توسط قوسی به بدنهی اصلی متصل شده است. در طول بدنهی اصلی کلیدها و محافظ کلیدها قرار گرفتهاند. کار این کلیدها این است که در اثر فشرده شدن، سوراخهای روی ساکسیفون را میبنند و در نتیجه نتها ایجاد میشوند. با حرکت به سمت بالا به سمت گردن میروید که دهانه یا قسمت دهانی ساز در انتهای آن قرار گرفته است.( بخش قوس در ساکسیفون سوپرانو وجود ندارد). این ساز از جنس فلز و معمولاً برنج ساخته میشود همچنین آن را جزو سازهای ارکستر سمفونیک حساب نمیکنند. از معروفترین نوازندگان ساکسیفون میتوان به سیدنی بچت، بن وبستر، چارلی پارکر، استن گتز، مایکل برکر و اورنت کلمن اشاره کرد.
آموزش موسیقی در اسکاتلند
اسکاتلند در سطح بینالمللی بهخاطر موسیقی سنتیاش شناخته میشود، که در طول قرن بیستم و تا قرن بیست و یکم، زمانی که بسیاری از فرمهای سنتی در سراسر جهان محبوبیت خود را به موسیقی پاپ باخته بودند، همچنان پر جنب و جوش باقی ماند. علیرغم مهاجرت و ارتباط توسعه یافته با موسیقی وارداتی از بقیه اروپا و ایالات متحده، موسیقی اسکاتلند بسیاری از جنبههای سنتی خود را حفظ کرده است. در واقع، خود بر بسیاری از اشکال موسیقی تأثیر گذاشته است. معروفترین ساز این شهر، نی انبان است که نوازندگانش لباسهای محلی اسکاتلند را به تن میکنند. گروه پروکلامیر، گروه سیمپل مایندز، گروه اوریج وایت بند، کلاوین هریس، پائولو نوتینی، تکزاس، لوئیس کاپالدی، گروه پریال اسکریم و ... از مهمترین ستارههای موسیقی اسکاتلند هستند. سالن موسیقی افسانهای کینگ تات واه واه توت، برای دههها در صدر صحنهی موسیقی زنده در اسکاتلند بوده و امروز یکی از مشهورترین سالنهای جهان است که به نمایش گروههای موسیقی جدید و نوظهور اختصاص دارد. جشنوارههای موسیقی تارتان هرت، ترنسمت فستیوال، گلس گاو سامر، اِدِن فستیوال، تیره موزیک فستیوال و ... هم تنها بخشی از جشنوارههای موسیقی دنیا هستند که در اسکاتلند برگزار میشوند.