ساختار ساز ساکسیفون
ساکسیفون یک ساز بادی فلزی و دکمه دار است که اختراع آن به دهه 1800 میلادی و کشور بلژیک برمیگردد. این ساز در خانوادهی کلارینت قرار میگیرد و خود به چهار مدل آلتو، تنور، سوپرانو و باریتون تقسیم میشود که در اندازه، شکل ظاهری و نوع صدا تفاوتهایی با هم دارند. در شکل کلی ساکسیفون از بخشهایی شامل شیپور است که توسط قوسی به بدنهی اصلی متصل شده است. در طول بدنهی اصلی کلیدها و محافظ کلیدها قرار گرفتهاند. کار این کلیدها این است که در اثر فشرده شدن، سوراخهای روی ساکسیفون را میبنند و در نتیجه نتها ایجاد میشوند. با حرکت به سمت بالا به سمت گردن میروید که دهانه یا قسمت دهانی ساز در انتهای آن قرار گرفته است.( بخش قوس در ساکسیفون سوپرانو وجود ندارد). این ساز از جنس فلز و معمولاً برنج ساخته میشود همچنین آن را جزو سازهای ارکستر سمفونیک حساب نمیکنند. از معروفترین نوازندگان ساکسیفون میتوان به سیدنی بچت، بن وبستر، چارلی پارکر، استن گتز، مایکل برکر و اورنت کلمن اشاره کرد.
موسیقی در سنت جان
سنت جان همچنان بیشترین تعداد بار را نسبت به هر جای دیگری در کانادا دارد که صحنهی قوی برای هنر و موسیقی آکادمیک در این شهر هستند. در مقایسه با شهرهای بسیار بزرگتر، سنت جان ممکن است از نظر اندازه قابل مقایسه نباشد. با این حال، این شهر به پرورش صحنهی موسیقی خود ادامه داده و در دههی گذشته بسیاری از هنرمندان تحسین شده بین المللی را به سواحل خود جذب کرده که به توسعهی منطقه کمک کرده است. سالن موسیقی سنت جان و اسمیت اسکوئر دو سالن موسیقی مهم در این شهر هستند. از برجستهترین موسیقیدانهای سنت جان نیز میتوان به تیم بیکر (نوازنده)، هدر بامبریک، مری بری، دیوید بنت (نوازنده)، مارتین بنت، جانی برک (ترانه سرای نیوفاندلند) و دین بری اشاره کرد.