ساختار ساز ساکسیفون
ساکسیفون یک ساز بادی فلزی و دکمه دار است که اختراع آن به دهه 1800 میلادی و کشور بلژیک برمیگردد. این ساز در خانوادهی کلارینت قرار میگیرد و خود به چهار مدل آلتو، تنور، سوپرانو و باریتون تقسیم میشود که در اندازه، شکل ظاهری و نوع صدا تفاوتهایی با هم دارند. در شکل کلی ساکسیفون از بخشهایی شامل شیپور است که توسط قوسی به بدنهی اصلی متصل شده است. در طول بدنهی اصلی کلیدها و محافظ کلیدها قرار گرفتهاند. کار این کلیدها این است که در اثر فشرده شدن، سوراخهای روی ساکسیفون را میبنند و در نتیجه نتها ایجاد میشوند. با حرکت به سمت بالا به سمت گردن میروید که دهانه یا قسمت دهانی ساز در انتهای آن قرار گرفته است.( بخش قوس در ساکسیفون سوپرانو وجود ندارد). این ساز از جنس فلز و معمولاً برنج ساخته میشود همچنین آن را جزو سازهای ارکستر سمفونیک حساب نمیکنند. از معروفترین نوازندگان ساکسیفون میتوان به سیدنی بچت، بن وبستر، چارلی پارکر، استن گتز، مایکل برکر و اورنت کلمن اشاره کرد.
موسیقی در شهر فرانکفورت
شهر فرانکفورت نیز از دیگر شهرهای آلمان در این زمینه کم ندارد. یکی از بزرگترین انجمنهای سازندگان آلات موسیقی در سراسر دنیا در این شهر وجود دارد. Frankfurter Musikpreis از سال 1982 توسط بنیاد مشترک Musikmesse Frankfurt و انجمن ملی سازندگان آلات موسیقی آلمان اعطا میشود. هدف این جایزه بینالمللی موسیقی برجسته کردن «شخصیتهایی از دنیای موسیقی برای دستاوردهای ویژه در زمینههای تفسیر، آهنگسازی، موسیقیشناسی، آموزش و خدمات به ساخت موسیقی» (طبق توضیحات خود) است. این جایزه سالانه و به تناوب به شخصیتهایی از دنیای موسیقی در زمینههای موسیقی عامه پسند و موسیقی کلاسیک اهدا میشود. همچنین از گروههای بزرگ موسیقی و خوانندگان این شهر میتوان به گروه ASP (متال)، Böhse Onkelz (گروه راک)، La Bouche (موسیقی رقص الکتریک) ، Culture Beat، گروه First Base و گروه Habakuk اشاره کرد.