کلاس ساکسیفون شیکاگو آنلاین مجازی

 

ساختار ساز ساکسیفون

ساکسیفون یک ساز بادی فلزی و دکمه دار است که اختراع آن به دهه 1800 میلادی و کشور بلژیک برمی‌گردد. این ساز در خانواده‌ی کلارینت قرار می‌گیرد و خود به چهار مدل آلتو، تنور، سوپرانو و باریتون تقسیم می‌شود که در اندازه، شکل ظاهری و نوع صدا تفاوت‌هایی با هم دارند. در شکل کلی ساکسیفون از بخش‌هایی شامل شیپور است که توسط قوسی به بدنه‌ی اصلی متصل شده است. در طول بدنه‌ی اصلی کلیدها و محافظ کلیدها قرار گرفته‌اند. کار این کلیدها این است که در اثر فشرده شدن، سوراخ‌های روی ساکسیفون را می‌بنند و در نتیجه نت‌ها ایجاد می‌شوند. با حرکت به سمت بالا به سمت گردن می‌روید که دهانه یا قسمت دهانی ساز در انتهای آن قرار گرفته است.( بخش قوس در ساکسیفون سوپرانو وجود ندارد). این ساز از جنس فلز و معمولاً برنج ساخته می‌شود همچنین آن را جزو سازهای ارکستر سمفونیک حساب نمی‌کنند. از معروفترین نوازندگان ساکسیفون می‌توان به سیدنی بچت، بن وبستر، چارلی پارکر، استن گتز، مایکل برکر و اورنت کلمن اشاره کرد.

آموزش موسیقی در شیکاگو

شیکاگو، ایلینویز مرکز اصلی موسیقی در غرب میانه‌ی ایالات متحده است که در آن اشکال متمایز سبک بلوز (که مسئول خلق سبک راک اند رول است)، و موسیقی هاوس، ژانری از موسیقی رقص الکترونیک، توسعه یافته است. «مهاجرت بزرگ» کارگران سیاهپوست فقیر از جنوب به شهرهای صنعتی، موسیقی سنتی جاز و بلوز را به این شهر آورد که نتیجه آن بلوز شیکاگو و جاز دیکسیلند به سبک شیکاگو بود. هنرمندان برجسته بلوز شامل هولین والف، جونیور ولز، مادی واترز، سانی بوی ویلیماز و ... بودند. از بزرگان موسیقی جاز می‌توان به نت کینگ کول، جین آمونز، بنی گودمن و باد فریمن اشاره کرد. شیکاگو همچنین به خاطر موسیقی سول خود شناخته شده است. در اوایل دهه 1930، موسیقی مذهبی در شیکاگو به دلیل مشارکت ‌ای توماس آ. دورسی در کلیسای باپتیست زائر محبوبیت پیدا کرد. در دهه‌های 1980 و 1990، هوی راک، پانک و هیپ هاپ نیز در شیکاگو محبوب شدند. ارکسترهای شیکاگو عبارتند از: ارکستر سمفونیک شیکاگو، اپرای لیریک شیکاگو و شیکاگو سینفونیتا. جشنواره‌های لولاپالوزا، اسموک اوت، پیچفورک، جشنواره موسیقی ساحل شمالی، جشنواره شورش، جشنواره موسیقی خانه شیکاگو، جشنواره موسیقی مذهبی شیکاگو، جشنواره بلوز شیکاگو و ... از مهمترین جشنواره‌های موسیقی در این شهر هستند.