ساختار ساز ساکسیفون
ساکسیفون یک ساز بادی فلزی و دکمه دار است که اختراع آن به دهه 1800 میلادی و کشور بلژیک برمیگردد. این ساز در خانوادهی کلارینت قرار میگیرد و خود به چهار مدل آلتو، تنور، سوپرانو و باریتون تقسیم میشود که در اندازه، شکل ظاهری و نوع صدا تفاوتهایی با هم دارند. در شکل کلی ساکسیفون از بخشهایی شامل شیپور است که توسط قوسی به بدنهی اصلی متصل شده است. در طول بدنهی اصلی کلیدها و محافظ کلیدها قرار گرفتهاند. کار این کلیدها این است که در اثر فشرده شدن، سوراخهای روی ساکسیفون را میبنند و در نتیجه نتها ایجاد میشوند. با حرکت به سمت بالا به سمت گردن میروید که دهانه یا قسمت دهانی ساز در انتهای آن قرار گرفته است.( بخش قوس در ساکسیفون سوپرانو وجود ندارد). این ساز از جنس فلز و معمولاً برنج ساخته میشود همچنین آن را جزو سازهای ارکستر سمفونیک حساب نمیکنند. از معروفترین نوازندگان ساکسیفون میتوان به سیدنی بچت، بن وبستر، چارلی پارکر، استن گتز، مایکل برکر و اورنت کلمن اشاره کرد.
آموزش موسیقی در کاردیف
موسیقی شهر کاردیف از اوایل دهه 1990 عمدتاً تحت تسلط موسیقی راک بوده است و گرایشهای بعدی به سمت سبکهای افراطیتر این ژانر مانند موسیقی هوی متال و متالکور توسعه یافته است. گروههای معروف کاردیف از جمله کیدز این گلس، فیدر، استریئو فونیکس، سوپر فانی انیمال و ... هستند. کاردیف، خانهی قدیمیترین فروشگاه ضبط جهان، Spillers Records است. مطالعهای که توسط انجمن حقوق اجرا نشان داد که کاردیف بر اساس تعداد گروههایی که منشأ خود را در هر شهر بریتانیا دارند، دومین شهر موسیقیایی در بریتانیا است. از ستارگان موسیقی کاردیف میتوان به دیو ادموندس، بو ویور، شارلوت چرچ، کاتاتونیا، سوپر فری انیمال، آمن کرنر، لس کمپسیونس و ... اشاره کرد. سالنهای گلوب کاردیف. ایفور باخ، تالار سنت دیوید هم بعضی از مهمترین سالنهای موسیقی کاردیف هستند.