ساختار ساز ساکسیفون
ساکسیفون یک ساز بادی فلزی و دکمه دار است که اختراع آن به دهه 1800 میلادی و کشور بلژیک برمیگردد. این ساز در خانوادهی کلارینت قرار میگیرد و خود به چهار مدل آلتو، تنور، سوپرانو و باریتون تقسیم میشود که در اندازه، شکل ظاهری و نوع صدا تفاوتهایی با هم دارند. در شکل کلی ساکسیفون از بخشهایی شامل شیپور است که توسط قوسی به بدنهی اصلی متصل شده است. در طول بدنهی اصلی کلیدها و محافظ کلیدها قرار گرفتهاند. کار این کلیدها این است که در اثر فشرده شدن، سوراخهای روی ساکسیفون را میبنند و در نتیجه نتها ایجاد میشوند. با حرکت به سمت بالا به سمت گردن میروید که دهانه یا قسمت دهانی ساز در انتهای آن قرار گرفته است.( بخش قوس در ساکسیفون سوپرانو وجود ندارد). این ساز از جنس فلز و معمولاً برنج ساخته میشود همچنین آن را جزو سازهای ارکستر سمفونیک حساب نمیکنند. از معروفترین نوازندگان ساکسیفون میتوان به سیدنی بچت، بن وبستر، چارلی پارکر، استن گتز، مایکل برکر و اورنت کلمن اشاره کرد.
آموزش موسیقی در بریستول
صحنهی موسیقی اصلی بریستول تحتتأثیر مهاجران زیاد کارائیب بود که بریستول را خانه خود و موسیقی سبک پانک کرده بودند. شهر بریستول در اواخر دهه 1970 با توقیف منظم تجهیزات موسیقی توسط پلیس شروع به شکلگیری فرهنگ سیستم صوتی کرد. اما امروزه مانند بعضی دیگر از مهمترین شهرهای انگلیس، تاثیر بسیار زیادی بر موسیقی این کشور داشته است. مسیو اتک، رابرت دل ناجا، پورتیز هد، پاپ گروپ، اگزمپل و ادج کالچر از ستارگان موسیقی این شهر هستند. از جشنوارههای مهم موسیقی در این شهر هم میتوان به اشتون کورت فستیوال، بریستول ریتم اند روت و دون فستیوال اشاره کرد.