ویژگیهای گیتار الکتریک
گیتار الکتریک یکی از اعضای خانوادهی گیتار و یک ساز زهی زخمهای است که صدای آن توسط یک بخش الکتریکی به نام پیکاپ تقویت میشود. از نظر ساختاری این ساز طرح کلی یک گیتار را دارد و از سه بخش کاسه، دسته و تارها تشکیل شده است. کاسهی این ساز به دو گروه کاسه تو پر یا تو خالی تقسیم میشود. انواع توخالی در سبک جاز و انواع تو پر در سبکهای متال و راک استفاده میشود. همچنین برخلاف گیتارهای کلاسیک که کاسهای گلابی شکل دارند، کاسهی گیتار الکتریک میتواند به شکلهای مختلف طراحی شود. کاسه از جنس چوبهایی مانند اش، توسکا، تن وود و ... است. تعداد تارهای این گیتار عموماً شش عدد است اما 12 تاری نیز وجود دارد که هر دو تار رو یک کوک بسته میشوند. برای بعضی سبکهای خاصتر گیتارهای 7 و 8 تاری نیز وجود دارد. گیتار الکتریک انواع مختلفی دارد که از جمله مهمترینشان میتوان به لس پاول، هالوبادی، استرتوکستر، تله کستر؛ و انواع دیگری مخصوص سبک متال اشاره کرد. جیمی هندریکس، اسلش، جو ساتریانی، بی بی کینگ، ادی ون هالن، چارلی کریستین و ... نیز از معروفترین گیتار الکتریک نوازان در دنیا هستند.
آموزش موسیقی در کبک
به عنوان یک جامعهی جهانی و چند فرهنگیِ مدرن، امروزه همهی انواع موسیقی را میتوان در کبک پیدا کرد؛ از موسیقی محلی گرفته تا هیپهاپ. موسیقی همیشه نقش مهمی در فرهنگ مردم این شهر داشته است. از خانم لابولداک در دههی 1920 تا 1930 گرفته تا هنرمندان معاصر، موسیقی در کبک که گروهی از بهترین ترانهسرا، خوانندگان پاپ، خوانندگان و گروههای موسیقی را به جهان معرفی کرده است. محبوبترین هنرمندان موسیقی کبک در قرن گذشته شامل فلیکس لکلرک (دهه 1950)، ژیل ویگنه (دهه 1960 تا کنون)، کیت و آنا مک گاریگل (دهه 1970 تا کنون) و سلین دیون (دهه 1980 تا کنون) هستند. از معروفترین سالنهای موسیقی در کبک میتوان به لاسالا روسا، متلوس، بارِ لو ریتز پی.دی.بی، سالن تئاتر ریالتو و ... اشاره کرد که سالانه پذیرای برگزاری کنسرتهای بسیار زیادی هستند. همچنین جشنوارههای موسیقی بسیار معروفی نیز در این شهر برگزار میشود که از مهمترین آنها میتوان به اوشاگا، ایگلوفست، فستیوال کبک (FEQ)، فرانکوفولی ، متوکس و ... اشاره کرد.