ویژگیهای گیتار الکتریک
گیتار الکتریک یکی از اعضای خانوادهی گیتار و یک ساز زهی زخمهای است که صدای آن توسط یک بخش الکتریکی به نام پیکاپ تقویت میشود. از نظر ساختاری این ساز طرح کلی یک گیتار را دارد و از سه بخش کاسه، دسته و تارها تشکیل شده است. کاسهی این ساز به دو گروه کاسه تو پر یا تو خالی تقسیم میشود. انواع توخالی در سبک جاز و انواع تو پر در سبکهای متال و راک استفاده میشود. همچنین برخلاف گیتارهای کلاسیک که کاسهای گلابی شکل دارند، کاسهی گیتار الکتریک میتواند به شکلهای مختلف طراحی شود. کاسه از جنس چوبهایی مانند اش، توسکا، تن وود و ... است. تعداد تارهای این گیتار عموماً شش عدد است اما 12 تاری نیز وجود دارد که هر دو تار رو یک کوک بسته میشوند. برای بعضی سبکهای خاصتر گیتارهای 7 و 8 تاری نیز وجود دارد. گیتار الکتریک انواع مختلفی دارد که از جمله مهمترینشان میتوان به لس پاول، هالوبادی، استرتوکستر، تله کستر؛ و انواع دیگری مخصوص سبک متال اشاره کرد. جیمی هندریکس، اسلش، جو ساتریانی، بی بی کینگ، ادی ون هالن، چارلی کریستین و ... نیز از معروفترین گیتار الکتریک نوازان در دنیا هستند.
آموزش موسیقی در لاس وگاس
موسیقی در ایالت نوادا اغلب با Rat Pack و خوانندگان سالنی مانند وین نیوتن در لاس وگاس، رنو و کارسون سیتی همراه است. لاس وگاس به عنوان یکی از بزرگترین شهرهای نوادا، مهمان بسیاری از هنرمندان و گروههای برجسته از ژانرهای مختلف است. شهر شماره یک سرگرمی و خوشگذارنی در آمریکا، بالطبع عرصهی موسیقی بسیار وسیع و برجستهای نیز دارد. بی بی کینگ، رنه آنجلیس، فیلیس مک گوآیر و وینی پائول از مهمترین ستارههای موسیقی در این شهر هستند. کارناوال الکتریک دیزی لاس وگاس، جشنواره موسیقی رادیویی iHeart، جشنواره وقتی جوان بودیم لاس وگاس، جشنواره خروج، جشنواره بندر جامبوری لاس وگاس، جشنواره لاس Rageous، جشنوارهی روانی لاس وگاس و... تنها بعضی از صدها جشنوارهای هستند که در این شهر برگزار میشوند. سالن برتر موسیقی لاس وگاس، کولوسئوم در کاخ سزارز، از زمان افتتاح درهایش در سال 2003، خانهی برخی از بزرگترین سرگرمیهای جهان بوده است. این مکان با هزینهی 95 میلیون دلاری ساخته شد، و در اصل برای کنسرت «یک روز جدید» سلین دیون ساخته شد. اما بعد از آن میزبان بیش از 2000 رویداد بوده است.