ویژگیهای گیتار الکتریک
گیتار الکتریک یکی از اعضای خانوادهی گیتار و یک ساز زهی زخمهای است که صدای آن توسط یک بخش الکتریکی به نام پیکاپ تقویت میشود. از نظر ساختاری این ساز طرح کلی یک گیتار را دارد و از سه بخش کاسه، دسته و تارها تشکیل شده است. کاسهی این ساز به دو گروه کاسه تو پر یا تو خالی تقسیم میشود. انواع توخالی در سبک جاز و انواع تو پر در سبکهای متال و راک استفاده میشود. همچنین برخلاف گیتارهای کلاسیک که کاسهای گلابی شکل دارند، کاسهی گیتار الکتریک میتواند به شکلهای مختلف طراحی شود. کاسه از جنس چوبهایی مانند اش، توسکا، تن وود و ... است. تعداد تارهای این گیتار عموماً شش عدد است اما 12 تاری نیز وجود دارد که هر دو تار رو یک کوک بسته میشوند. برای بعضی سبکهای خاصتر گیتارهای 7 و 8 تاری نیز وجود دارد. گیتار الکتریک انواع مختلفی دارد که از جمله مهمترینشان میتوان به لس پاول، هالوبادی، استرتوکستر، تله کستر؛ و انواع دیگری مخصوص سبک متال اشاره کرد. جیمی هندریکس، اسلش، جو ساتریانی، بی بی کینگ، ادی ون هالن، چارلی کریستین و ... نیز از معروفترین گیتار الکتریک نوازان در دنیا هستند.
موسیقی در شهر فرانکفورت
شهر فرانکفورت نیز از دیگر شهرهای آلمان در این زمینه کم ندارد. یکی از بزرگترین انجمنهای سازندگان آلات موسیقی در سراسر دنیا در این شهر وجود دارد. Frankfurter Musikpreis از سال 1982 توسط بنیاد مشترک Musikmesse Frankfurt و انجمن ملی سازندگان آلات موسیقی آلمان اعطا میشود. هدف این جایزه بینالمللی موسیقی برجسته کردن «شخصیتهایی از دنیای موسیقی برای دستاوردهای ویژه در زمینههای تفسیر، آهنگسازی، موسیقیشناسی، آموزش و خدمات به ساخت موسیقی» (طبق توضیحات خود) است. این جایزه سالانه و به تناوب به شخصیتهایی از دنیای موسیقی در زمینههای موسیقی عامه پسند و موسیقی کلاسیک اهدا میشود. همچنین از گروههای بزرگ موسیقی و خوانندگان این شهر میتوان به گروه ASP (متال)، Böhse Onkelz (گروه راک)، La Bouche (موسیقی رقص الکتریک) ، Culture Beat، گروه First Base و گروه Habakuk اشاره کرد.