ویژگیهای گیتار الکتریک
گیتار الکتریک یکی از اعضای خانوادهی گیتار و یک ساز زهی زخمهای است که صدای آن توسط یک بخش الکتریکی به نام پیکاپ تقویت میشود. از نظر ساختاری این ساز طرح کلی یک گیتار را دارد و از سه بخش کاسه، دسته و تارها تشکیل شده است. کاسهی این ساز به دو گروه کاسه تو پر یا تو خالی تقسیم میشود. انواع توخالی در سبک جاز و انواع تو پر در سبکهای متال و راک استفاده میشود. همچنین برخلاف گیتارهای کلاسیک که کاسهای گلابی شکل دارند، کاسهی گیتار الکتریک میتواند به شکلهای مختلف طراحی شود. کاسه از جنس چوبهایی مانند اش، توسکا، تن وود و ... است. تعداد تارهای این گیتار عموماً شش عدد است اما 12 تاری نیز وجود دارد که هر دو تار رو یک کوک بسته میشوند. برای بعضی سبکهای خاصتر گیتارهای 7 و 8 تاری نیز وجود دارد. گیتار الکتریک انواع مختلفی دارد که از جمله مهمترینشان میتوان به لس پاول، هالوبادی، استرتوکستر، تله کستر؛ و انواع دیگری مخصوص سبک متال اشاره کرد. جیمی هندریکس، اسلش، جو ساتریانی، بی بی کینگ، ادی ون هالن، چارلی کریستین و ... نیز از معروفترین گیتار الکتریک نوازان در دنیا هستند.
آموزش موسیقی در بریستول
صحنهی موسیقی اصلی بریستول تحتتأثیر مهاجران زیاد کارائیب بود که بریستول را خانه خود و موسیقی سبک پانک کرده بودند. شهر بریستول در اواخر دهه 1970 با توقیف منظم تجهیزات موسیقی توسط پلیس شروع به شکلگیری فرهنگ سیستم صوتی کرد. اما امروزه مانند بعضی دیگر از مهمترین شهرهای انگلیس، تاثیر بسیار زیادی بر موسیقی این کشور داشته است. مسیو اتک، رابرت دل ناجا، پورتیز هد، پاپ گروپ، اگزمپل و ادج کالچر از ستارگان موسیقی این شهر هستند. از جشنوارههای مهم موسیقی در این شهر هم میتوان به اشتون کورت فستیوال، بریستول ریتم اند روت و دون فستیوال اشاره کرد.