ویژگیهای گیتار الکتریک
گیتار الکتریک یکی از اعضای خانوادهی گیتار و یک ساز زهی زخمهای است که صدای آن توسط یک بخش الکتریکی به نام پیکاپ تقویت میشود. از نظر ساختاری این ساز طرح کلی یک گیتار را دارد و از سه بخش کاسه، دسته و تارها تشکیل شده است. کاسهی این ساز به دو گروه کاسه تو پر یا تو خالی تقسیم میشود. انواع توخالی در سبک جاز و انواع تو پر در سبکهای متال و راک استفاده میشود. همچنین برخلاف گیتارهای کلاسیک که کاسهای گلابی شکل دارند، کاسهی گیتار الکتریک میتواند به شکلهای مختلف طراحی شود. کاسه از جنس چوبهایی مانند اش، توسکا، تن وود و ... است. تعداد تارهای این گیتار عموماً شش عدد است اما 12 تاری نیز وجود دارد که هر دو تار رو یک کوک بسته میشوند. برای بعضی سبکهای خاصتر گیتارهای 7 و 8 تاری نیز وجود دارد. گیتار الکتریک انواع مختلفی دارد که از جمله مهمترینشان میتوان به لس پاول، هالوبادی، استرتوکستر، تله کستر؛ و انواع دیگری مخصوص سبک متال اشاره کرد. جیمی هندریکس، اسلش، جو ساتریانی، بی بی کینگ، ادی ون هالن، چارلی کریستین و ... نیز از معروفترین گیتار الکتریک نوازان در دنیا هستند.
آموزش موسیقی در بوستون
شهر بوستون بخش بزرگی از صحنهی موسیقی فعلی در ایالت ماساچوست آمریکاست که شامل چندین ژانر راک و همچنین موسیقی کلاسیک، فولک و هیپ هاپ است. شاید تاثیرگذارترین آهنگساز اولیه ایالات متحده لوول میسون باشد. میسون یکی بومی اهل بوستون بود که علیه استفاده از نشانهگذاری نت شکل و آموزش نت به شیوهی مرسوم و استاندارد در آن دوره مبارزه کرد. میسون موسیقی آمریکایی را به سمت مدل اروپایی امروزیاش سوق داد. به جز میسون، موسیقیدانهایی مانند آرزمویت، جیمز تیلور، دونا سامر، گروه دکارز، گروه جی.گیل/ پیتر ولف، جان بینز، گروه نیو ادیشن و ... نیز به شهر بوستون تعلق دارند. خانه بلوز، سالن سمفونیک، والی، باشگاه راک بهشت، باشگاه پاسیم، تالار موسیقی برایتون، سینکلر و ... از معروفترین سالنهای موسیقی در بوستون هستند. جشنوارههای بوستون کالینگ، ادلات سامر کمپ، کمبریج دنسی پارتی، گرین ریور و ... مهمترین جشنوارههای موسیقی بوستون هستند.