ویژگیهای ساختاری کنترباس
کنترباس سازی از خانوادهی ویولن و یک ساز زهی آرشهای است که از نظر شیوهی نواختن شبیه به ویولنسل است به طوری که روی زمین و بین پای نوازنده قرار میگیرد. این صدا بمترین صدا را در بین سازهای زهی در دنیا دارد. مانند سایر سازهای این خانواده کنترباس نیز از چهار بخش اصلی یعنی دسته، تارها، کاسهی طنینی و آرشه تشکیل شده است. طول کلی ساز در حدود یک متر و 80 سانتیمتر است. تعداد تارها چهار عدد است ( نمونههای 5 سیم این ساز نیز وجود دارد) و کاسهی طنینی چوبی و گلابی شکل است. آرشه نیز از جنس موی اسب است و برای این ساز در دو مدل فرانسوی یا آلمانی استفاده میشود. سیمهای کنترباس برعکس ویولن کوک میشوند. از این ساز در ارکسترها برای ایجاد بمی و سنگینی در قطعه استفاده میشود. به دلیل قدرت بالای صدای این ساز به نردت قطعهی سولو برای آن نوشته میشود و معمولاً به همراه دیگر سازها استفاده میشود. یکی از مشکلات اساسی که این ساز دارد، اندازهی بیش از حد بزرگ آن است که جا به جایی اش را دشوار میکند. از معروفترین نوزاندگان این ساز میتواند به پائول چمبرز و جیمز جمرسون اشاره کرد.
آموزش موسیقی در نیوکاسل
نیوکاسل دارای فرهنگ موسیقی فعال جوانان و همچنین کنسرواتواریوم موسیقی است که بخشی از دانشگاه نیوکاسل است. این شهر به حمایت از گروههای محلی ادامه میدهد و صحنهی موسیقی زیرزمینی بزرگی دارد. اعضای Silverchair، گروه بسیار موفق استرالیایی، مانند گروه استرالیایی The Screaming Jets، اهل نیوکاسل هستند. این شهر یک صحنه پربار برای سبکهای موسیقی پانک راک و هاردکور است که باعث ایجاد کنشهای محلی و ملی موفقی شده است. نیوکاسل همچنین خانهی گروه Velvet Underground هم بود که گیتاریست آینده AC/DC مالکوم یانگ را در آن حضور داشت. از معروفترین موسیقیدانهای نیوکاسل میتوان به سیلورچر، نیکی پاروت، دنیل جونز، مال گرب، چارلی رابینز و ... اشاره کرد. جشنوارهای معروف این شهر هم عبارتند از فالز فستیوال، بیاند د ولی، اسپلندور این گرس و .... بعضی از سالنهای موسیقی معروف استرالیا از جمله کلونی، تالار شهر نیوکاسل، آکادمی O2، اتحادیه دانشجویی دانشگاه نیوکاسل، یوتیلیتا آرنا و ... نیز در نیوکاسل قرار دارند.