ویژگیهای ساختاری کنترباس
کنترباس سازی از خانوادهی ویولن و یک ساز زهی آرشهای است که از نظر شیوهی نواختن شبیه به ویولنسل است به طوری که روی زمین و بین پای نوازنده قرار میگیرد. این صدا بمترین صدا را در بین سازهای زهی در دنیا دارد. مانند سایر سازهای این خانواده کنترباس نیز از چهار بخش اصلی یعنی دسته، تارها، کاسهی طنینی و آرشه تشکیل شده است. طول کلی ساز در حدود یک متر و 80 سانتیمتر است. تعداد تارها چهار عدد است ( نمونههای 5 سیم این ساز نیز وجود دارد) و کاسهی طنینی چوبی و گلابی شکل است. آرشه نیز از جنس موی اسب است و برای این ساز در دو مدل فرانسوی یا آلمانی استفاده میشود. سیمهای کنترباس برعکس ویولن کوک میشوند. از این ساز در ارکسترها برای ایجاد بمی و سنگینی در قطعه استفاده میشود. به دلیل قدرت بالای صدای این ساز به نردت قطعهی سولو برای آن نوشته میشود و معمولاً به همراه دیگر سازها استفاده میشود. یکی از مشکلات اساسی که این ساز دارد، اندازهی بیش از حد بزرگ آن است که جا به جایی اش را دشوار میکند. از معروفترین نوزاندگان این ساز میتواند به پائول چمبرز و جیمز جمرسون اشاره کرد.
آموزش موسیقی در منچستر
صحنهی موسیقی منچستر در دههی 1960 گروههای موفقی از جمله هالیز، بیگیز و هرمانز هرمیتز را داشته است. پس از دوران پانک راک، منچستر گروههای محبوبی از جمله جوی دیویژن، نیو اودر، اسمیتز و سیمپلی رد را به دنیا معرفی کرده است. در سال 2018، منچستر به عنوان پایتخت راک و مستقل بریتانیا نام گرفت، که عمدتاً به دلیل تعداد بالای کنسرتهای میزبانی شده توسط سالنهای کوچک و متوسط این شهر است. تحقیقات نشان داد که آکادمی منچستر بیشترین رویدادهای راک و مستقل را در منچستر از زمان شروع رکوردش در سال 2015 میزبانی کرده است. بزرگترین سالن محبوب موسیقی منچستر، منچستر آرنا است که بیش از بیست هزار صندلی دارد. اُآسیس، گروه اسمیث، گروه استون روز، گروه اوری تینگ اوری تینگ، گروه هرمن هرمیث، گروه نیو اولدر و ایان برون از معروفترینن موسیقیدانهای منچستر هستند.