ویژگیهای ساختاری کنترباس
کنترباس سازی از خانوادهی ویولن و یک ساز زهی آرشهای است که از نظر شیوهی نواختن شبیه به ویولنسل است به طوری که روی زمین و بین پای نوازنده قرار میگیرد. این صدا بمترین صدا را در بین سازهای زهی در دنیا دارد. مانند سایر سازهای این خانواده کنترباس نیز از چهار بخش اصلی یعنی دسته، تارها، کاسهی طنینی و آرشه تشکیل شده است. طول کلی ساز در حدود یک متر و 80 سانتیمتر است. تعداد تارها چهار عدد است ( نمونههای 5 سیم این ساز نیز وجود دارد) و کاسهی طنینی چوبی و گلابی شکل است. آرشه نیز از جنس موی اسب است و برای این ساز در دو مدل فرانسوی یا آلمانی استفاده میشود. سیمهای کنترباس برعکس ویولن کوک میشوند. از این ساز در ارکسترها برای ایجاد بمی و سنگینی در قطعه استفاده میشود. به دلیل قدرت بالای صدای این ساز به نردت قطعهی سولو برای آن نوشته میشود و معمولاً به همراه دیگر سازها استفاده میشود. یکی از مشکلات اساسی که این ساز دارد، اندازهی بیش از حد بزرگ آن است که جا به جایی اش را دشوار میکند. از معروفترین نوزاندگان این ساز میتواند به پائول چمبرز و جیمز جمرسون اشاره کرد.
موسیقی در شهر برمن
شهر برمن نیز تاریخچهی موسیقیایی بسیار غنی دارد. یکی از معروفترین داستانهای کودکان آلمانی با نام نوازندگان شهر برمن است که داستان چهار حیوان اهلی سالخورده را روایت میکند که پس از یک عمر کار سخت مورد بیتوجهی و بدرفتاری اربابان سابق خود قرار میگیرند. در نهایت تصمیم میگیرند فرار کنند و نوازندگانی در شهر برمن شوند. این داستان نشان میدهد که شهر برمن در موسیقی آلمان نقش مهمی داشته است. از معروفترین گروههای یا خوانندگان این شهر میتوان به گروه آکادمی موسیقی اولیه برمن، گروه کر کلاسیک Alsfelder Vokalensemble، Christina Kubisch و Erich Witte اشاره کرد.