ویژگیهای ساختاری کنترباس
کنترباس سازی از خانوادهی ویولن و یک ساز زهی آرشهای است که از نظر شیوهی نواختن شبیه به ویولنسل است به طوری که روی زمین و بین پای نوازنده قرار میگیرد. این صدا بمترین صدا را در بین سازهای زهی در دنیا دارد. مانند سایر سازهای این خانواده کنترباس نیز از چهار بخش اصلی یعنی دسته، تارها، کاسهی طنینی و آرشه تشکیل شده است. طول کلی ساز در حدود یک متر و 80 سانتیمتر است. تعداد تارها چهار عدد است ( نمونههای 5 سیم این ساز نیز وجود دارد) و کاسهی طنینی چوبی و گلابی شکل است. آرشه نیز از جنس موی اسب است و برای این ساز در دو مدل فرانسوی یا آلمانی استفاده میشود. سیمهای کنترباس برعکس ویولن کوک میشوند. از این ساز در ارکسترها برای ایجاد بمی و سنگینی در قطعه استفاده میشود. به دلیل قدرت بالای صدای این ساز به نردت قطعهی سولو برای آن نوشته میشود و معمولاً به همراه دیگر سازها استفاده میشود. یکی از مشکلات اساسی که این ساز دارد، اندازهی بیش از حد بزرگ آن است که جا به جایی اش را دشوار میکند. از معروفترین نوزاندگان این ساز میتواند به پائول چمبرز و جیمز جمرسون اشاره کرد.
موسیقی در شهر برلین
از قرن هجدهم، برلین یک مرکز موسیقی تأثیرگذار در آلمان و اروپا بوده است. ابتدا به عنوان یک شهر تجاری مهم در اتحادیه هانسی، سپس به عنوان پایتخت رای دهندگان براندنبورگ و پادشاهی پروس، سپس به عنوان یکی از بزرگترین شهرهای آلمان، فرهنگ موسیقی تأثیرگذاری را پرورش داد که تا به امروز پابرجا است. برلین را میتوان بهعنوان بستری برای رشد جنبش قدرتمند گروه کر که نقش مهمی در اجتماعیسازی گسترده موسیقی در آلمان در طول قرن نوزدهم ایفا کرد، در نظر گرفت. برلین دارای سه خانه اپرای اصلی است: دویچه اپر، اپرای دولتی برلین و کومیشه اپرا است. بسیاری از چهرههای مهم موسیقی در برلین به دنیا آمده یا فعالیت داشتهاند. آهنگسازانی مانند یوهان یواخیم کوانتز، کارل فیلیپ امانوئل باخ، برادران گراون، ویلهلم فریدمان باخ، کارل فردریش کریستین فاش، یوهان فردریش رایشارت، کارل فردریش زلتر و .... همگی به این شهر برمیگردند. علاوه بر این، برلین به عنوان مرکز تئوری و نقد موسیقی در قرن هجدهم با شخصیتهای برجستهای مانند فردریش ویلهلم مارپورگ، یوهان فیلیپ کرنبرگر، کوانتز و سی پی ای باخ که رسالههایشان در سراسر اروپا معروف است، شناخته میشود.