کلاس آموزش کلارینت
ویژگی‌های ساز کلارینت
ساز کلارینت از دسته سازهای چوبی و بادی است که در ساخت آن به طور معمول از چوب سیاه آفریقایی استفاده می‌شود اما امروز انواع مصنوعی آن نیز به بازار عرضه شده‌اند. این ساز از یک لوله‌ی بلند تشکیل شده است که محل خروج صدا در آن کمی شبه لبه‌های یک بوق طراحی شده است. شکل ویژه‌ی مجرای استوانه‌ای ساز باعث شده است که صدای آن ترکیبی از سازهای شالوماو، کلاریون و آلتیسیمو باشد. به طور کلی کلارینت از پنج بخش تشکیل شده است: دهانه‌ی منقاری و زبانه، میله‌ی تو خالی، قطعه‌ی برجسته‌ی لوله، کلیدهای بالایی و پایینی، قطعه‌ی بل. بخش‌های مختلف ساز کلارینت به طور کامل از هم جدا می‌شوند. تعداد سوراخ‌ها و کلیدهای این ساز بسیار بیشتر از سازهای مشابه مانند نی است. از این رو گستره‌ی تولید صدا در آن بسیار بیشتر می‌باشد. کلارینت براساس شکل تولید صدا به دسته‌های مختلفی تقسیم می‌شود که از مهمترین آنها می‌توان به قره نی (کلارینت کوچک)، کلارینت باس، باست هورن و ... اشاره کرد. بنی گودمَن، سابینا میر، شارون کام، گیورا فیدمَن، واسلیس سالیاس، سیدنی بکت، وودی آلن و وودی هرمَن تنها تعدادی از معروفترین کلارینیست‌های دنیا هستند.موسیقی در واترلو
واترلو هم توانسته جایگاه خود را در موسیقی کانادا پیدا کند. سالن ماکسول، تالار کریستال، مورین فارستر و انجمن موسیقی مجلسی کیچنر واترلو از مهمترین امکان موسیقیایی در این شهر هستند. بعلاوه موزیسین‌های متولد شده در واترلو یا نزدیک آن عبارتند از: جوزف دبلیو بومان، کارلو بومر، بورلی دایموند، پل فری، داگلاس هاس، آرت هالمن، هربرت آرتور جفری، دانیل لیختی، ماری الیزابت. مورگن، AS وگت، رابرت ویتمر و جورج زیگلر. جشنواره‌ای به نام واترلو موزیک فستیوال نیز به صورت سالانه در این شهر برگزار می‌شود که طرفداران زیادی دارد.
نظرات هنرجویان
