کلاس ویولنسل اسکاتلند آنلاین مجازی

 

ویژگی‌های ساختاری ویولنسل

ویولنسل از نظر ساختاری بسیار شبیه به ویولن است. این ساز از چهار بخش اصلی، دسته، تارها، کاسه‌ی طنینی و آرشه تشکیل شده است. دسته همان بخش بالایی کاسه‌ی طنینی ست که کوک‌ها روی آن قرار دارند و در زمان نواختن انگشتان روی آن قرار می‌گیرد. این ساز مانند ویولن چهار تار دارد که به ترتیب روی لا (سیم اول)، رِ (سیم دوم)، سُل (سیم سوم)، دو (سیم چهارم) کوک می‌شوند. آرشه نیز مشابه آرشه‌ی ویولن از تار موی اسب تشکیل شده است و روی تارها کشیده می‌شود. کاسه‌ی طنینی نیز گلابی شکل است. تفاوت اصلی ویولن و ویولنسل در اندازه و نحوه‌ی نواختن‌ آنهاست. ویولنسل یک پایه‌ی فلزی دارد که روی زمین گذاشته می‌شود و بدنه‌ی ساز بین پاهای نوازنده قرار می‌گیرد. از این ساز در گروه مختلفی از سبک‌های موسیقی از جمله پاپ، جاز، راک، کلاسیک و حتی موسیقی فولک استفاده می‌شود. از معروفترین نوازندگان ویولنسل می‌توان به مستیسلاف روستروپوویچ روسی، پیر فورنیه، لوئیجی بوکرینی، آدرین-فرانسوا سروه و ... اشاره کرد.

آموزش موسیقی در اسکاتلند

اسکاتلند در سطح بین‌المللی به‌خاطر موسیقی سنتی‌اش شناخته می‌شود، که در طول قرن بیستم و تا قرن بیست و یکم، زمانی که بسیاری از فرم‌های سنتی در سراسر جهان محبوبیت خود را به موسیقی پاپ باخته بودند، همچنان پر جنب و جوش باقی ماند. علیرغم مهاجرت و ارتباط توسعه یافته با موسیقی وارداتی از بقیه اروپا و ایالات متحده، موسیقی اسکاتلند بسیاری از جنبه‌های سنتی خود را حفظ کرده است. در واقع، خود بر بسیاری از اشکال موسیقی تأثیر گذاشته است. معروفترین ساز این شهر، نی انبان است که نوازندگانش لباس‌های محلی اسکاتلند را به تن می‌کنند. گروه پروکلامیر، گروه سیمپل مایندز، گروه اوریج وایت بند، کلاوین هریس، پائولو نوتینی، تکزاس، لوئیس کاپالدی، گروه پریال اسکریم و ... از مهمترین ستاره‌های موسیقی اسکاتلند هستند. سالن موسیقی افسانه‌ای کینگ تات واه واه توت، برای دهه‌ها در صدر صحنه‌ی موسیقی زنده در اسکاتلند بوده و امروز یکی از مشهورترین سالن‌های جهان است که به نمایش گروه‌های موسیقی جدید و نوظهور اختصاص دارد. جشنواره‌های موسیقی تارتان هرت، ترنسمت فستیوال، گلس گاو سامر، اِدِن فستیوال، تیره موزیک فستیوال و ... هم تنها بخشی از جشنواره‌های موسیقی دنیا هستند که در اسکاتلند برگزار می‌شوند.