ویژگیهای ساختاری ویولنسل
ویولنسل از نظر ساختاری بسیار شبیه به ویولن است. این ساز از چهار بخش اصلی، دسته، تارها، کاسهی طنینی و آرشه تشکیل شده است. دسته همان بخش بالایی کاسهی طنینی ست که کوکها روی آن قرار دارند و در زمان نواختن انگشتان روی آن قرار میگیرد. این ساز مانند ویولن چهار تار دارد که به ترتیب روی لا (سیم اول)، رِ (سیم دوم)، سُل (سیم سوم)، دو (سیم چهارم) کوک میشوند. آرشه نیز مشابه آرشهی ویولن از تار موی اسب تشکیل شده است و روی تارها کشیده میشود. کاسهی طنینی نیز گلابی شکل است. تفاوت اصلی ویولن و ویولنسل در اندازه و نحوهی نواختن آنهاست. ویولنسل یک پایهی فلزی دارد که روی زمین گذاشته میشود و بدنهی ساز بین پاهای نوازنده قرار میگیرد. از این ساز در گروه مختلفی از سبکهای موسیقی از جمله پاپ، جاز، راک، کلاسیک و حتی موسیقی فولک استفاده میشود. از معروفترین نوازندگان ویولنسل میتوان به مستیسلاف روستروپوویچ روسی، پیر فورنیه، لوئیجی بوکرینی، آدرین-فرانسوا سروه و ... اشاره کرد.
آموزش موسیقی در سن دیگو
دومین شهر بزرگ کالیفرنیا، سن دیگو، دهها سال است که صحنه موسیقی محلی پر جنب و جوش و متنوعی را در خود جای داده است. تعداد بیشماری کلوب، بارها، تئاترها، قهوهخانهها، و عرصهها فرصتهای زیادی را برای تماشای یک نمایش زنده عالی ارائه میدهند. گروه بلینک، جسیون مارز، گروه سوییچ فوت و دفتونز از مهمترین موسیقیدانهایی هستند که در این شهر پرورش پیدا کردهاند. جشنواره KAABOO Del Mar، نمایشگاه خیابان آدامز، جشنواره موسیقی کارلزبا و جشنواره CRSSD چهار مورد از جشنوارههای موسیقیایی مهمی هستند که در این شهر برگزار میشوند. تالار سمفونی کپلی یکی از جالبترین مکانهای معماری در شهر سن دیگو است که آن را به یک لذت بصری و همچنین موسیقیایی تبدیل میکند که سالانه مهمان برگزاری کنسرتها و جشنهای زیادی است.