ویژگیهای ساختاری ویولنسل
ویولنسل از نظر ساختاری بسیار شبیه به ویولن است. این ساز از چهار بخش اصلی، دسته، تارها، کاسهی طنینی و آرشه تشکیل شده است. دسته همان بخش بالایی کاسهی طنینی ست که کوکها روی آن قرار دارند و در زمان نواختن انگشتان روی آن قرار میگیرد. این ساز مانند ویولن چهار تار دارد که به ترتیب روی لا (سیم اول)، رِ (سیم دوم)، سُل (سیم سوم)، دو (سیم چهارم) کوک میشوند. آرشه نیز مشابه آرشهی ویولن از تار موی اسب تشکیل شده است و روی تارها کشیده میشود. کاسهی طنینی نیز گلابی شکل است. تفاوت اصلی ویولن و ویولنسل در اندازه و نحوهی نواختن آنهاست. ویولنسل یک پایهی فلزی دارد که روی زمین گذاشته میشود و بدنهی ساز بین پاهای نوازنده قرار میگیرد. از این ساز در گروه مختلفی از سبکهای موسیقی از جمله پاپ، جاز، راک، کلاسیک و حتی موسیقی فولک استفاده میشود. از معروفترین نوازندگان ویولنسل میتوان به مستیسلاف روستروپوویچ روسی، پیر فورنیه، لوئیجی بوکرینی، آدرین-فرانسوا سروه و ... اشاره کرد.
موسیقی در مونترال
اگر به هنر و فرهنگ اروپایی علاقه دارید و میخواهید از اشکال تجاریتر موسیقی دور شوید، مونترال یکی از برترین شهرهای موسیقی کانادا برای این کار است. مونترال با مجموعهای از رویدادها و فرصتها از جمله جشنواره جاز شهر، مدتهاست که مرکز موسیقی در سواحل شرقی کانادا بوده است. در حالی که شهرهای دیگر ممکن است شتاب بیشتری در این زمینه داشته باشند، مونترال هنوز یکی از اصلیترین مراکز موسیقی کلاسیک در کانادا است. از مشهورترین موسیقیدان و خوانندگان مونترالی میتوان به پائول بلی، هاوارد بیلرمن، شان درووِر، راجر داکت، بک واش، بد نیور برون، بیریز و ... اشاره کرد و از مشهورترین سالنهای موسیقی در مونترال نیز میتوان از لاسالا روسا، متلوس، بار Le Ritz PDB. و ریالتو تئاتر نام برد. بزرگترین فستیوالهای موسیقی این شهر نیز عبارتند از: جشنواره بین المللی جاز مونترال، اوشِگا، ایگلوفِست، فرانکوفولی.