کلاس ویولنسل هامبورگ آنلاین مجازی

 

ویژگی‌های ساختاری ویولنسل

ویولنسل از نظر ساختاری بسیار شبیه به ویولن است. این ساز از چهار بخش اصلی، دسته، تارها، کاسه‌ی طنینی و آرشه تشکیل شده است. دسته همان بخش بالایی کاسه‌ی طنینی ست که کوک‌ها روی آن قرار دارند و در زمان نواختن انگشتان روی آن قرار می‌گیرد. این ساز مانند ویولن چهار تار دارد که به ترتیب روی لا (سیم اول)، رِ (سیم دوم)، سُل (سیم سوم)، دو (سیم چهارم) کوک می‌شوند. آرشه نیز مشابه آرشه‌ی ویولن از تار موی اسب تشکیل شده است و روی تارها کشیده می‌شود. کاسه‌ی طنینی نیز گلابی شکل است. تفاوت اصلی ویولن و ویولنسل در اندازه و نحوه‌ی نواختن‌ آنهاست. ویولنسل یک پایه‌ی فلزی دارد که روی زمین گذاشته می‌شود و بدنه‌ی ساز بین پاهای نوازنده قرار می‌گیرد. از این ساز در گروه مختلفی از سبک‌های موسیقی از جمله پاپ، جاز، راک، کلاسیک و حتی موسیقی فولک استفاده می‌شود. از معروفترین نوازندگان ویولنسل می‌توان به مستیسلاف روستروپوویچ روسی، پیر فورنیه، لوئیجی بوکرینی، آدرین-فرانسوا سروه و ... اشاره کرد.

موسیقی در شهر هامبورگ

از جشنواره‌های کلاسیک و الکترونیک گرفته تا تاریخ موسیقی و از کنسرت‌های زنده تا فرهنگ موسیقی باشگاهی، چیزهای زیادی برای کشف در موسیقی هامبورگ وجود دارد. اولین خانه اپرای عمومی اروپا در سال 1678 در هامبورگ افتتاح شد و بزرگان موسیقی کلاسیک مانند برامس و تله مان در این شهر زندگی می‌کرده‌اند. سالن کنسرت Elbphilharmonie Hamburg، نقطه‌ی عطف فرهنگی منحصر به فرد، فراتر از مرزهای شهری در هامبورگ ساخته شده است. هامبورگ دروازه‌ی ورود به دنیای موسیقی است: در منطقه‌ی سنت پائولی در دهه 1960 بود که بیتلز پایه‌های حرفه‌ی جهانی خود را بنا نهاد. فستیوال‌های موسیقی متعدد در هامبورگ و اطراف آن، مکان‌های منحصربه‌فرد و مجموعه‌ای از صداها تجربه‌ای بی‌نظیر از موسیقی را ایجاد می‌کنند. هامبورگ از موسیقی تنفس می‌کند و این را می‌توان در کلوب‌های متعدد شهر در اطراف ریپربان، در موزیکال‌ها، سالن‌های کنسرت و همچنین رویدادهای فضای باز این شهر احساس کرد.