ویژگیهای ساختاری کاخن
کاخن یا ساز جعبهای یک ساز کوبهای و متعلق به کشور پرو است که اختراع آن به صدهی 1800 میلادی برمیگردد. یکی از اولین نکات قابل توجه در مورد ساختار این ساز این است که برای نواختن باید رویش بنشینید! و صدای زیبای آن از ضربه زدن روی صفحه جلویی (یا صفحهی تاپا) و صفحات کنار و بالایی ساز ایجاد میشود. این ساز در واقع یک جعبهی مستطیلی از جنس چوب است. در حالی که چوبههای کناری و عقب و جلوی جعبه میتوانند از 0.5 تا 0.75 اینچ ضخامت داشته باشند، تختهی بالایی که نوازنده رویش مینشیند از جنس تخته سه لاست. یک حفره در قسمت عقبی ساز (یا گاهی در دیوارههای چپ و راست ساز) قرار دارد که محل خروج صداست. در بعضی از انواع کاخن به کمک شل و سفت کردن کشش تارها، ساز کوک میشود. از این ساز در سبک فلامنکو و جاز استفاده میشود. از مهمترین کاخن نوازان دنیا میتوان به ماریو کورتس، مایک میدوز، نینا رودریگز و استفان ماس اشاره کرد.
آموزش موسیقی در منچستر
صحنهی موسیقی منچستر در دههی 1960 گروههای موفقی از جمله هالیز، بیگیز و هرمانز هرمیتز را داشته است. پس از دوران پانک راک، منچستر گروههای محبوبی از جمله جوی دیویژن، نیو اودر، اسمیتز و سیمپلی رد را به دنیا معرفی کرده است. در سال 2018، منچستر به عنوان پایتخت راک و مستقل بریتانیا نام گرفت، که عمدتاً به دلیل تعداد بالای کنسرتهای میزبانی شده توسط سالنهای کوچک و متوسط این شهر است. تحقیقات نشان داد که آکادمی منچستر بیشترین رویدادهای راک و مستقل را در منچستر از زمان شروع رکوردش در سال 2015 میزبانی کرده است. بزرگترین سالن محبوب موسیقی منچستر، منچستر آرنا است که بیش از بیست هزار صندلی دارد. اُآسیس، گروه اسمیث، گروه استون روز، گروه اوری تینگ اوری تینگ، گروه هرمن هرمیث، گروه نیو اولدر و ایان برون از معروفترینن موسیقیدانهای منچستر هستند.