ویژگیهای ساختاری کاخن
کاخن یا ساز جعبهای یک ساز کوبهای و متعلق به کشور پرو است که اختراع آن به صدهی 1800 میلادی برمیگردد. یکی از اولین نکات قابل توجه در مورد ساختار این ساز این است که برای نواختن باید رویش بنشینید! و صدای زیبای آن از ضربه زدن روی صفحه جلویی (یا صفحهی تاپا) و صفحات کنار و بالایی ساز ایجاد میشود. این ساز در واقع یک جعبهی مستطیلی از جنس چوب است. در حالی که چوبههای کناری و عقب و جلوی جعبه میتوانند از 0.5 تا 0.75 اینچ ضخامت داشته باشند، تختهی بالایی که نوازنده رویش مینشیند از جنس تخته سه لاست. یک حفره در قسمت عقبی ساز (یا گاهی در دیوارههای چپ و راست ساز) قرار دارد که محل خروج صداست. در بعضی از انواع کاخن به کمک شل و سفت کردن کشش تارها، ساز کوک میشود. از این ساز در سبک فلامنکو و جاز استفاده میشود. از مهمترین کاخن نوازان دنیا میتوان به ماریو کورتس، مایک میدوز، نینا رودریگز و استفان ماس اشاره کرد.
آموزش موسیقی در لاس وگاس
موسیقی در ایالت نوادا اغلب با Rat Pack و خوانندگان سالنی مانند وین نیوتن در لاس وگاس، رنو و کارسون سیتی همراه است. لاس وگاس به عنوان یکی از بزرگترین شهرهای نوادا، مهمان بسیاری از هنرمندان و گروههای برجسته از ژانرهای مختلف است. شهر شماره یک سرگرمی و خوشگذارنی در آمریکا، بالطبع عرصهی موسیقی بسیار وسیع و برجستهای نیز دارد. بی بی کینگ، رنه آنجلیس، فیلیس مک گوآیر و وینی پائول از مهمترین ستارههای موسیقی در این شهر هستند. کارناوال الکتریک دیزی لاس وگاس، جشنواره موسیقی رادیویی iHeart، جشنواره وقتی جوان بودیم لاس وگاس، جشنواره خروج، جشنواره بندر جامبوری لاس وگاس، جشنواره لاس Rageous، جشنوارهی روانی لاس وگاس و... تنها بعضی از صدها جشنوارهای هستند که در این شهر برگزار میشوند. سالن برتر موسیقی لاس وگاس، کولوسئوم در کاخ سزارز، از زمان افتتاح درهایش در سال 2003، خانهی برخی از بزرگترین سرگرمیهای جهان بوده است. این مکان با هزینهی 95 میلیون دلاری ساخته شد، و در اصل برای کنسرت «یک روز جدید» سلین دیون ساخته شد. اما بعد از آن میزبان بیش از 2000 رویداد بوده است.