ویژگیهای ساختاری کاخن
کاخن یا ساز جعبهای یک ساز کوبهای و متعلق به کشور پرو است که اختراع آن به صدهی 1800 میلادی برمیگردد. یکی از اولین نکات قابل توجه در مورد ساختار این ساز این است که برای نواختن باید رویش بنشینید! و صدای زیبای آن از ضربه زدن روی صفحه جلویی (یا صفحهی تاپا) و صفحات کنار و بالایی ساز ایجاد میشود. این ساز در واقع یک جعبهی مستطیلی از جنس چوب است. در حالی که چوبههای کناری و عقب و جلوی جعبه میتوانند از 0.5 تا 0.75 اینچ ضخامت داشته باشند، تختهی بالایی که نوازنده رویش مینشیند از جنس تخته سه لاست. یک حفره در قسمت عقبی ساز (یا گاهی در دیوارههای چپ و راست ساز) قرار دارد که محل خروج صداست. در بعضی از انواع کاخن به کمک شل و سفت کردن کشش تارها، ساز کوک میشود. از این ساز در سبک فلامنکو و جاز استفاده میشود. از مهمترین کاخن نوازان دنیا میتوان به ماریو کورتس، مایک میدوز، نینا رودریگز و استفان ماس اشاره کرد.
موسیقی در شهر کلن
شهر کلن که زمانی محل نمایشگاه پاپ Popkomm و مرکز راک آلمانی از BAP تا Klaus Lage بود، اکنون با شدت کمتری به فعالیت خود در صنعت موسیقی این کشور ادامه میدهد. بسیاری از هنرمندان مستقل مانند پیتر لیچ، کلی یا اردموبل از این موقعیت دور از مرکز توجه به دلیل آزادی که میدهد، قدردانی میکنند. پدر موسیقی پاپ کلن، اعضای گروه بین المللی کرات راک Can هستند. ژانر کرات راک در موسیقی که از اوایل دهه 1970 ایجاد شد اکنون شهرت و محبوبیتهای جهانی دارد. بعلاوه این شهر به دلیل برگزاری کارناوالهای مختلف موسیقی بسیار محبوب است.