ویژگیهای ساختاری کاخن
کاخن یا ساز جعبهای یک ساز کوبهای و متعلق به کشور پرو است که اختراع آن به صدهی 1800 میلادی برمیگردد. یکی از اولین نکات قابل توجه در مورد ساختار این ساز این است که برای نواختن باید رویش بنشینید! و صدای زیبای آن از ضربه زدن روی صفحه جلویی (یا صفحهی تاپا) و صفحات کنار و بالایی ساز ایجاد میشود. این ساز در واقع یک جعبهی مستطیلی از جنس چوب است. در حالی که چوبههای کناری و عقب و جلوی جعبه میتوانند از 0.5 تا 0.75 اینچ ضخامت داشته باشند، تختهی بالایی که نوازنده رویش مینشیند از جنس تخته سه لاست. یک حفره در قسمت عقبی ساز (یا گاهی در دیوارههای چپ و راست ساز) قرار دارد که محل خروج صداست. در بعضی از انواع کاخن به کمک شل و سفت کردن کشش تارها، ساز کوک میشود. از این ساز در سبک فلامنکو و جاز استفاده میشود. از مهمترین کاخن نوازان دنیا میتوان به ماریو کورتس، مایک میدوز، نینا رودریگز و استفان ماس اشاره کرد.
آموزش موسیقی در کانبرا
کانبرا خانهی مکانها و موسسات مهم موسیقی است، از جمله محل اجرای تالار Llewellyn، بخشی از دانشکده موسیقی دانشگاه ملی استرالیا، و تعدادی از جشنوارههای موسیقی از جمله جشنواره بین المللی موسیقی کانبرا، جشنواره بلوز و ریشه کانبرا و جشنواره موسیقی کانبرا. جشنوارهی ملی مردمی صحنه موسیقی محلی در بسیاری از بارها و کلوپهای شبانه برای اجراکنندگان محلی برگزار میشود که عمدتاً در دیکسون، کینگستون و مرکز شهر قرار دارند. از خوانندگان معروف کانبرا میتوان به گروه فالینگ جویز، آلکمیست، فرانک گمبل، سافیا و ... اشاره کرد. معروفترین سالنهای موسیقی در کانبرا بارها، کلوبها، سازمانهای اجتماعی یا کسبوکارهایی هستند که رویدادهای موسیقی را برگزار میکنند و عبارتند از: سالن آلبرت هال، گالری ANCA، اتاق بیگ باند و ...